هيچ منافاتی ميان علم مخصوص خداوند به احوال جنين با تشخيص جنسیت در عصر حاضر وجود ندارد؛ چراکه آگاهى خداوند بدين معنا مى‌باشد كه تنها خداوند مى‌داند در هر لحظه‌اى از لحظات، چند رحم ـ در سراسر جهان هستى ـ بارور شده يا نشده است. و اين همانند آيه «وَ ما تَسقُطُ مِن وَرَقَةٍ إلَّا يَعلَمُها» است؛ یعنی تنها خداوند مى‌داند در هر آنى از آنات، چند برگ از كلّ درختان جهان فرو مى‌افتد، و مقصود، يك برگ يا دو برگ نيست. در آيه مورد نظر نيز همين گونه است؛ به اين معنا كه تنها خداوند مى‌داند كه در هر لحظه ـ از كلّ رحم‌ها در كل جهان ـ چند رحم بارور مانده، و چند رحم سقوط مى‌كند.

 معمولا هر اندازه موجودات بزرگ‌ تر باشند قوانين حاكم بر آنها از ظرافت كمترى برخوردار است؛ در حالى كه اين معنى هرگز در اين عالم عظيم و پهناور صدق نمى ‌كند؛ يعنى آنها در عين عظمت و وسعت، قوانين بسيار دقيقی دارند. به عنوان مثال؛ بر اساس نظم دقیق، دانشمندان فلكى مى‌ توانند زمان دقیق خسوف و كسوف و طلوع و غروب ماه و خورشيد را محاسبه كنند. از سویی بر اساس نظم دقیق در گردش کره ماه و زمین، دانشمندان می توانند با محاسبه این تغییرات، سفينه فضايى خود را بصورت دقیق در كره ماه و زمين فرود بیاورند.

با پيشرفت علم و دانش  هر روز آشکارتر مي شود که خداوند تمام عالم را با اندازه گيري دقيق آفريده است. دانشمندان با همين اندازه هاي دقيق در آفرينش مي توانند پيش بيني دقيقي براي کسوف، خسوف و ديگر وقايع علمي حتي در ده ها سال آينده داشته باشند. اين اندازه گيري ها درموجودات ريز، اتم ها، اکوسيستم، حيات جانوري، نسبت زاد و ولد و تغذيه حيوانات و...گوشه اي از حقيقت«إنّا کُلَّ شَىْء خَلَقْناهُ بِقَدَر» را آشکار مي نمايد.

«میرزا بهاء» در «اقدس» می گوید: « ما نماز آیات را به شما بخشیدیم، ... »؛ طبق معمول، میرزا بهاء در این موضوع نیز نسبت به بندگان اظهار لطف و محبت نموده و این تکلیف را که در هنگام سختی و پیشامدهای ناگهانی در دین اسلام به منظور متوجه ساختن مخلوق به خالق وارد شده است، رفع و ساقط کرده. آری در حالی که اسلام هنگام بروز خطرات عمومی مردم را دعوت به سوی خدا می کند، میرزا بهاء مردم را از نماز آیات بی نیاز دیده و آنرا ساقط کرده است.

اشكالي كه به لحاظ تاريخي بر این مسئله وارد شده اين است كه اگر شقّ القمر حقيقت داشت مى‌بايست با آن همه اهميتى كه دارد در تواريخ جهان ثبت گردد، در حالى‌كه چنين نيست و لذا نمى‌توان باور كرد چنان حادثه‌اى رخ داده باشد و همه مردم جهان (جز مسلمانان) از آن غافل مانده باشند؛ اما به این اشکال چندین جواب داده شده است.

در رواياتِ مربوط به «علائم ظهور» آمده كه يكى از نشانه هاى ظهور، كسوف در اواسط ماه رمضان و خسوف در اول ماه و برخلاف عادت است. امام باقر(ع) فرمودند: «همانا براى مهدى ما دو نشانه است كه از زمان خلقت آسمان ها و زمين اين گونه نبوده است: يكى خسوف ماه در اول شب رمضان و ديگرى كسوف خورشيد در نيمه ماه رمضان». تحقق اين كسوف و خسوف يا به نحو اعجاز و خرق قانون طبيعت است يا به توسط جرمي است كه از زمين جدا مى شود يا به توسط جرمى است كه در فضا به طور ناگهاني پيدا مي شود و امروزه از آنها به اجرام سرگردان در هوا ياد مي شود.

تشریع نماز آیات هنگام گرفتن خورشید و ماه دو نکته خاص دارد: خورشید و ماه در نظر انسانها نظام شگفت انگیزى داشته است، تا حدی که عده اى به ربوبیت این اجرام نورانى معتقد شدند. گرفتن خورشید و ماه نیز نوعی افول و نشانه محدود بودن آنها در برابر آفریدگار است و در دل ما ایمان و اعتراف به آفریدگار را ایجاد مى نماید که آنرا با نماز آیات می توان ابراز کرد. ضمن اینکه نماز آیات مردم را از توجه به اوهام و خرافاتی که زمان وقوع امور غیر عادى در آسمان، توسط برخی مطرح می شود، باز داشته وبه انسان آرامش می بخشد.

قدرت خداوند یکی دیگر از براهین اثبات معاد می باشد. خداوند می فرماید: «آیا به آنچه پیش رو و پشت سر آنان، از آسمان و زمین قرار گرفته نگاه نکردند؟». این آسمان با عظمت، با این همه عجائب، و نظاماتى که حاکم بر آن است، و همچنین زمین با تمام شگفتی ها و انواع موجودات زنده، و مواهبش، گویاترین دلیل بر قدرت آفریدگار است. آیا کسى که قدرت بر این همه امور دارد، از بازگرداندن انسان بعد از مرگ به عالم حیات و زندگى، عاجز است؟! این همان «برهان قدرت» است، که در آیات قرآن در برابر منکران معاد به آن استدلال شده است.

جمله «إنّا کُلَّ شَىْء خَلَقْناهُ بِقَدَر» در عین فشردگى، از حقیقت مهمى در عالم خلقت پرده بر مى دارد، حقیقتى که بر سراسر جهان هستى حاکم است، و آن اندازه گیرى دقیق در همه کائنات جهان است. مثلا: ستاره شناسان مى توانند از دهها سال قبل، خسوف و کسوف هاى جزئى و کلى را که در نقاط مختلف زمین روى مى دهد، دقیقاً پیش بینى کنند، اینها همه نشانه دقت در اندازه گیری هاى جهان بزرگ است.