آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

قدرت خداوند یکی دیگر از براهین اثبات معاد می باشد. خداوند می فرماید: «آیا به آنچه پیش رو و پشت سر آنان، از آسمان و زمین قرار گرفته نگاه نکردند؟». این آسمان با عظمت، با این همه عجائب، و نظاماتى که حاکم بر آن است، و همچنین زمین با تمام شگفتی ها و انواع موجودات زنده، و مواهبش، گویاترین دلیل بر قدرت آفریدگار است. آیا کسى که قدرت بر این همه امور دارد، از بازگرداندن انسان بعد از مرگ به عالم حیات و زندگى، عاجز است؟! این همان «برهان قدرت» است، که در آیات قرآن در برابر منکران معاد به آن استدلال شده است.

پاسخ این سؤال در آیه 9 سوره «سبأ» آمده، مى فرماید: (آیا به آنچه پیش رو و پشت سر آنان، از آسمان و زمین قرار گرفته نگاه نکردند؟)؛ «أفَلَمْ یَرَوْا إلى ما بَینَ أیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الأرضِ».
این آسمان با عظمت، با این همه عجائب، با این همه اختران ثابت و سیّار، و نظاماتى که حاکم بر آن است، و همچنین این زمین با تمام شگفتی ها و انواع موجودات زنده، و برکات و مواهبش، گویاترین دلیل بر قدرت آفریدگار است.
آیا کسى که قدرت بر این همه امور دارد، از بازگرداندن انسان بعد از مرگ به عالم حیات و زندگى، عاجز است؟!
این همان «برهان قدرت» است، که در آیات دیگر قرآن در برابر منکران معاد به آن استدلال شده، از جمله در آخر سوره «یس» آیه 82 و آیه 99 سوره «اسراء» و آیات 6 و 7 سوره «ق».
در ضمن، این جمله مقدمه اى است براى تهدید این گروه متعصب تیره دل، که اصرار دارند چشم به روى همه حقائق ببندند، لذا به دنبال آن مى فرماید: (اگر ما بخواهیم به زمین دستور می د هیم پیکر آنها را در خود فرو برد زلزله اى ایجاد شود، زمین شکاف بر دارد و در میان آن دفن گردند!)؛ «إِنْ نَشَأ نَخْسِفْ بِهِمُ الأَرْضَ».
(و یا اگر بخواهیم، فرمان مى دهیم، قطعات سنگ هاى آسمانى بر آنها فرو بارد)؛ و خودشان و خانه و زندگیشان را در هم بکوبد. «أوْ نُسْقِطْ عَلَیْهِمْ کِسَفاً مِنَ السَّماءِ».
(آرى، در این موضوع نشانه روشنى است بر قدرت خداوند و توانائى او بر همه چیز، اما براى هر بنده اى که به سوى خدا بازگردد و فکر و اندیشه خود را به کار گیرد)؛ «إنَّ فى ذلِکَ لاَیَةً لِکُلِّ عَبْد مُنیب».
هر کسى در زندگانى خود، نمونه هائى از زلزله ها و خسف و فرو رفتن در زمین را دیده، یا شنیده است، و نیز سقوط سنگ هاى آسمانى را از بالاى جو، یا بر اثر ریزش کوهها در اثر صاعقه ها یا آتشفشان ها، و مانند آن، دیده یا شنیده است، هر انسان عاقلى مى داند: وقوع این امور، در هر لحظه و هر مکان، امکان پذیر است، اگر زمین آرامشى دارد و آسمان براى ما أمن و أمان است، به قدرت و فرمان دیگرى است، ما که از هر سو در قبضه قدرت او قرار داریم، چگونه مى توانیم توانائیش را بر معاد انکار کنیم؟! و یا چگونه مى توانیم از حوزه حکومت او فرار نمائیم؟(1)