غفلت سبب هلاکت در دنیا و آخرت است; زیرا، انسان را از مصالح او (اعم از مادى و معنوى) بى خبر مى سازد و با این بى خبرى، فرصتها را از دست مى دهد، امکانات را ضایع کرده و استعدادهاى خویش را برباد خواهد داد. به همین جهت، در حدیثى از امام على (علیه السلام) آمده است: «مَنْ طَالَتْ غَفْلَتُهُ تَعَجَّلَتْ هَلَکَیْهُ; کسى که غفلتش طولانى شود، هلاکت او به سرعت فرا مى رسد».(1)
* * *
1-شرح فارسی غررالحکم، جلد 5، صفحه 272.