1ـ و به خاطر بیاورید که خداوند شما را جانشینان قوم «عاد» قرار داد و در زمین مستقرّ ساخت که در دشتهایش، قصرها براى خود بنا مى کنید و در کوهها براى خود خانه ها مى تراشید! بنابراین نعمت هاى خدا را متذکّر شوید و در زمین به فساد نکوشید.

2ـ آیا شما بر هر مکان مرتفعى نشانه اى از روى هوا و هوس مى سازید؟! ـ و قصرها و قلعه هاى زیبا و محکم بنا مى کنید، شاید در دنیا جاودانه بمانید؟!

3ـ (منافقان) آنها را صدا مى زنند «مگر ما با شما نبودیم؟!» مى گویند «آرى ولى شما خود را به هلاکت افکندید و انتظار(مرگ پیامبر را) کشیدید و(در همه چیز) شک و تردید داشتید و آرزوهاى دور و دراز شما را فریب داد تا فرمان خدا فرارسید و شیطان فریبکار(نیز) شما را در برابر (فرمان) خداوند فریب داد!».

4ـ آیا وقت آن نرسیده است که دلهاى مؤمنان در برابر ذکر خدا و آنچه از حق نازل کرده است خاشع گردد؟! و مانند کسانى نباشند که در گذشته به آنها کتاب آسمانى داده شد، سپس زمانى طولانى بر آنها گذشت و قلب هایشان قساوت پیدا کرد و بسیارى از آنها گنهکارند!

5 ـ بگذار آنها بخورند و بهره گیرند و آرزوها آنان را غافل سازد ولى به زودى خواهند فهمید!

6 ـ آیا آنچه انسان تمنّا دارد به آن مى رسد؟! ـ در حالى که آخرت و دنیا از آن خداست!

7ـ واى بر هر عیبجوى مسخره کننده اى! ـ همان کس که مال فراوانى جمع آورى و شماره کرده(بى آنکه مشروع و نامشروع آن را حساب کند)! ـ او گمان مى کند که اموالش او را جاودانه مى سازد!

8 ـ کسانى که بعد از روشن شدن هدایت براى آنها، پشت به حق کردند، شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان زینت داده و آنان را با آرزوهاى طولانى فریفته است!

* * *