1ـ سرگذشت نوح را بر آنها بخوان! در آن هنگام که به قوم خود گفت: «اى قوم من! اگر تذکّرات من نسبت به آیات الهى، بر شما سنگین(و غیر قابل تحمّل) است، (هر کار از دستتان ساخته است بکنید) من بر خدا توکّل کرده ام! فکر خود و قدرت معبودهایتان را جمع کنید، سپس هیچ چیز بر شما پوشیده نماند(تمام جوانب کارتان را بنگرید) سپس به حیات من خاتمه دهید و (لحظه اى) مهلتم ندهید!
2ـ من، بر «الله» که پروردگار من و شماست توکّل کرده ام!
3ـ پروردگارا! من بعضى از فرزندانم را در سرزمین بى آب و علفى، و در کنار خانه اى که حرم توست، ساکن ساختم تا نماز را بر پا دارند، تو دلهاى گروهى از مردم را متوجّه آنها ساز، و از ثمرات به آنها روزى ده، شاید آنان شکر تو را بجاى آورند!
4ـ من جز اصلاح ـ تا آنجا که در توانایى دارم ـ نمى خواهم! و توفیق من جز به(کمک) خداوند نیست. بر او توکّل کردم و به سوى او بازمى گردم!
5 ـ و(هنگامى که مى خواستند حرکت کنند، یعقوب) گفت: «فرزندان من! از یک در وارد نشوید، بلکه از درهاى متفرّق وارد گردید(تا توجّه مردم به سوى شما جلب نشود)! و(من با این دستور) نمى توانم حادثه اى را که از سوى خدا حتمى است از شما دفع کنم! حکم و فرمان، تنها از آن خداست!(براى پیروزى شما) بر او توکّل کرده ام و همه متوکّلان باید بر او توکّل کنند»!
6 ـ موسى گفت: «اى قوم من! اگر شما به خدا ایمان آورده اید، بر او توکّل کنید اگر تسلیم فرمان او هستید»! ـ گفتند: «تنها بر خدا توکّل داریم، پروردگارا! ما را مورد شکنجه گروه ستمگر قرار مده!»
7ـ و هنگامى که در برابر «جالوت» و سپاهیان او قرار گرفتند گفتند: «پروردگارا! پیمانه شکیبایى و استقامت را بر ما بریز! و قدمهاى ما را ثابت بدار! و ما را بر جمعیّت کافران، پیروز بگردان!»
8 ـ اگر آنها(از حق) روى بگردانند، (نگران مباش!) بگو: «خداوند مرا کفایت مى کند، هیچ معبودى جز او نیست، بر او توکّل کردم، و او صاحب عرش عظیم است»!
9ـ و چرا بر خدا توکّل نکنیم، با اینکه ما را به راه هاى(سعادت) رهبرى کرده است، و ما به طور مسلّم در برابر آزارهاى شما صبر خواهیم کرد(و دست از رسالت خویش برنمى داریم) و توکّل کنندگان باید فقط بر خدا توکّل کنند»!
10ـ و هر کس بر خدا توکّل کند کفایت امرش را مى کند... .
* * *
