این مسئله در منابع روایى اسلام، مورد توجه فراوان قرار گرفته است که بیشتر آنها بیانگر هشدار، درباره پیامدهاى خطرناک آن است. این احادیث تکان دهنده، هر خواننده اى را تحت تأثیر عمیق قرار داده و روشن مى سازد که آلودگى به «شهوت» ـخواه به مفهوم عام و خواه به مفهوم خاص آن ـ از موانع اصلى سعادت و کمال انسان ها و از اسباب مهم گسترش گناه و جنایت در جامعه بشرى است که در ذیل، به بعضى از آن احادیث اشاره مى شود:

1 ـ پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى فرمایند: «مَا تَحْتَ ظِلِّ السَّماءِ مِن اِلَه یُعبَدُ مِنْ دُونِ اللّهِ اَعْظَمُ عِنْدَ اللّهِ مِنْ هَوىً مُتَّبِع; در زیر آسمان معبودى جز خدا پرستیده نشده است که در پیشگاه خدا، بدتر از هوا و هوسى باشد که انسان را به دنبال خود مى کشاند».(1)

به این ترتیب، روشن مى شود که «شهوت» و هواى نفس از خطرناکترین عوامل انحراف انسان به سوى زشتى هاست.

2 ـ امام امیرالمؤمنین على بن ابى طالب(علیه السلام) مى فرمایند: «اَلشَّهَوَاتُ سُمُومٌ قَاتِلاتٌ; شهوت ها، زهرهاى کشنده است» (2) (که شخصیّت و ایمان و مروّت و اعتبار انسان را نابود مى سازد).

3 ـ در حدیث دیگرى از همان امام بزرگوار(علیه السلام) آمده است: «الشَّهَوَاتُ مَصائِدُ الشَّیْطانِ; شهوات دام هاى شیطان است.»(3) (که انسان ها را به وسیله آن در هر سن و سال و در هر زمان و مکان صید مى کند).

4 ـ همان حضرت(علیه السلام) در جاى دیگر مى فرمایند: «اِمْنَعْ نَفْسَکَ مِنَ الشَّهَواتِ تَسْلَمْ مِنَ الآفاتِ; اگر مى خواهید از آفات در امان باشید، خویشتن را از تسلیم شدن در برابر شهوات بازدارید».(4)

5 ـ در حدیث دیگرى نیز از همان پیشواى پرهیزکاران جهان آمده است: «تَرْکُ الشَّهَوَاتِ اَفْضَلُ عِبَادَة وَ اَجْمَلُ عَادَة; ترک شهوت ها، برترین عبادت و زیباترین عادت است».(5)

6 ـ امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: «مَنْ مَلَکَ نَفْسَهُ اِذا غَضِبَ وَ اِذا رَغِبَ وَ اِذا رَهِبَ وَ اِذا اِشْتَهى، حَرَّمَ اللّهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّارِ;کسى که به هنگام غضب و تمایل و ترس و شهوت، مالک نفس خویش باشد، خداوند جسد او را بر آتش دوزخ حرام مى کند».(6)

7 ـ امیر مؤمنان على (علیه السلام) در حدیث دیگرى مى فرمایند: «ضَادُّوا الشَّهْوَةَ مُضادَّةَ الضِّدِ ضِدَّهُ وَ حَارِبُوهَا مُحَارِبَةَ الْعَدُوِّ العَدُّوَ; با خواهش هاى نفسانى در تضاد باشید، همچون تضاد دو ضد با یکدیگر و با آن به پیکار برخیزید (مانند) پیکار دشمن با دشمن».(7)

این سخن با صراحت، این حقیقت را بازگو مى کند که «شهوت پرستى» درست مقابل «سعادت» و خوشبختى انسان قرار گرفته است.

* * *

1- الدرّالمنثور، جلد 6، صفحه 261 به نقل از میزان الحکمه، جلد 4، صفحه 3478، شماره 21400

2- غررالحکم، حدیث 876

3- غررالحکم، حدیث 2121.

4- غررالحکم، حدیث 2440

5- همان مدرک، حدیث 4527

6- بحار الانوار، جلد 75، صفحه 243.

7- شرح غررالحکم، حدیث 5934.