شهوت پرستى، شخصیت و احترام اجتماعى انسان را در هم مى شکند و او را به ذلّت مى کشاند; زیرا براى کامیابى هاى شهوانى باید تمام قید و بندهاى اجتماعى را شکست و تن به هر پستى داد. بدیهى است که انسان با شخصیت، در کشاکش شهوات، بر سر دوراهى قرار مى گیرد که یا باید به خواست هاى شهوانى دل خویش برسد، یا شخصیت و احترام اجتماعى خود را حفظ نماید که اغلب جمع میان این دو غیر ممکن است!
در حدیثى از امیرمؤمنان على (علیه السلام) آمده است: «زیَادَةُ الشَّهْوَةِ تُزرى بِالْمُرُوَّةِ; افزون شدن شهوت، شخصیت انسان را لکه دار مى کند».(1)
* * *
1- همان مدرک، حدیث 5507.