«تکبّر» باز مى گردد، ولى از زاویه هاى مختلف به آن نگاه مى شود.
«خود برتربینى»، «خود محورى»، «خودخواهى»، «برترى جویى» و «فخر فروشى»، همه از مفاهیمى هستند که ریشه آنها «تکبّر» است، هر چند از زوایاى مختلف دیده مى شود.
کسى که صرفاً خود را بالاتر از دیگران مى بیند، «خود برتربین» است.
کسى که به خاطر این خود برتربینى سعى دارد در همه جا و در همه کارهاى اجتماعى همه چیز را قبضه کند، «خود محور» است.
کسى که سعى دارد در مسائل اجتماعى مخصوصاً به هنگام بروز مشکلات تنها به منافع خود بیندیشد و براى منافع دیگران ارزشى قائل نباشد، «خودخواه» است.
کسى که سعى مى کند سلطه خود را بر دیگران مستحکم کند و آنها را زیر سیطره خود قرار بدهد، گرفتار «برترى جویى» است.
بالأخره کسى که سعى دارد مال و ثروت یا قدرت و مقام خود را به رخ دیگران بکشد «فخرفروش» است.
بنابراین همه این صفات ریشه مشترکى دارد و آن تکبّر است هر چند در چهره هاى مختلف ظاهر مى گردد.