امام علی(ع) درباره شگفتيهای آفرینش در نهج البلاغه بیاناتی دارند؛ ازجمله اینکه: خداوند از درياى پهناور و موّاج [که از مواد مذاب و گازهای سوزان تشکیل شده بود] لايه خشك و جامدى آفريد [که تشکیل دهنده ی کرات و سیارات بود] سپس هفت آسمان به صورت طبقاتی آفرید، همه آنها به فرمان او و در اندازه اى كه او تعيين كرده بود قرار گرفتند، و زمينى به وجود آورد كه درياى عظيم و مسخّر شده اى آن را با آرامش حمل می کرد، و آبهاى جارى آن با اقتدار او ساكن شد، و امواجش آرام گرفت.

معصومین(ع) از «دریا» به عنوان نشانه ای بزرگ بر عظمت خداوند تعبیر کرده اند. امام علی(ع) در مناجات خود می فرماید: «تو كسى هستى كه عظمتت در آسمان و قدرتت در زمين، و شگفتى‌هاى خلقتت در دل درياها است». همچنین امام صادق(ع) می فرماید: «اگر مى‌خواهى وسعت حكمت آفريدگار و كوتاهى علم مخلوقات را بدانى نظر به آنچه در اقيانوس ‌ها از انواع ماهيان و جنبندگان آب و صدف ‌ها است بيفكن. انواعى كه شماره ندارد، و منافع آن تدريجا براى بشر بر اثر حوادثى كه در زندگى او پيش مى آيد روشن مى گردد».

مسجور به معنی برافروخته یا مملو می باشد و منظور از بحر مسجور در آیه 6 سوره طور، اقیانوس هاى کره زمین می باشد که در آستانه قیامت برافروخته مى شوند و سپس منفجر مى گردند و یا منظور دریائى از مواد مذاب در دل کره زمین می باشد.

یکی از شگفتی های جهان آفرینش تنوع موجودات زنده و پیدایش آنها از موجودات بی جان می باشد. چه عظیم است قدرت و علم پروردگار که از مواد بی جان، موجوداتی با این همه تنوع بوجود آورده؛ از موجودات زنده تک سلولی تا وال های کوه پیکر و از هزاران نوع حشره تا پرندگان با هزاران چهره و رنگ و انواع مختلف موجودات در خشکی تا حیوانات دریایی؛ و عجیب تر از اینها وجود شرایط متناسب با هر کدام از موجودات می باشد و اینکه هرآنچه لازم داشتند به زیبایی فراهم شده است.

«دريا» تاريخچه بسيار كهن و اسرارآميزى دارد؛ ولى از آن مهم تر منافعى است كه در اختیار انسان قرار می دهد. مانند: 1- دريا در كشتيرانى و حمل و نقل انسان‌ و کالا اهميت حياتى دارد. 2- درياها، منبع عظیم مواد غذائى است. 3- درياها سرشار از نفت و مواد معدنی است. 4- انسان ها از گذشته از نیروی جزر و مد دریا برای تولید برق یا آبیاری مزارع استفاده می کردند. 5- دریا محل استخراج زيورآلات مختلف است. 6- جریان های دریایی، هوای زمین را تعدیل می کنند. 7- استفاده از آب دريا در بهداشت و حفظ سلامتى انسان مفید است. و... .

جانداران دریایی از لحاظ تنوع و تعددشان از شگفت انگیزترین موجودات جهان اند. گذشته از موجوداتی که در سطح یا اعماق کم دریا زندگی می کنند و با ویژگی هایی بسیار عجیب در دفاع و زیست شان موجب شگفتی آدمی می شوند، بعضی از جانداران دریایی در اعماقی زندگی می کنند که هیچ نوری بدان نمی رسد و فشار آب بحدی است که بسیاری از اجسام را خرد می کند. تنها چیزی که می توان گفت اینست که دریا عالَمی بزرگ و عجیب است که از ریزترین موجودات تا بزرگترین جانوران روی زمین را در خود جای داده و یکی از نشانه های بزرگ پروردگار است.

طبق آیه 59 سوره انعام، علم خدا بر همه چیز، اعم از خشکی و دریا و برگها و بذرها و تر وخشک، احاطه دارد و در کتاب مبین ثبت شده است.منظور از «تر» و «خشک» معنى لغوى آن نیست بلکه این تعبیر، معمولاً کنایه از عمومیت مى باشد. و منظور از کتاب مبین همان مقام علم پروردگار است یعنى همه موجودات در علم بى پایان او ثبت مى باشند و ممکن است منظور از آن، عالم آفرینش و سلسله علت و معلول ها باشد که همه چیز در آن نوشته شده است.

ما نقشه هاى ذهنى و کوه و دشت و دریا را با همان بزرگى که در خارج دارند تصور مى کنیم و این تصویر عظیم نمى تواند در سلول کوچک مغز ما منعکس گردد، بنابراین، نیازمند به محلی، ما فوق این ماده جسمانی است تا تمام این نقشه ها را در خود جای دهد، از اینجا پی به وجود حقیقتى مافوق این سلول ها مى بریم.

خداوند در ارتباط با آیات و نشانه های خود می فرماید: «ما به زودى آیات خود را در آفاق و اطراف جهان، و همچنین در درون جان خود آنها، به آنان، نشان مى دهیم، تا براى آنها روشن شود که خداوند حق است». از این رو آیات خداوند به «آیات آفاقى و انفسی» تقسیم می شود. «آیات آفاقی» مثل  آفرینش خورشید، ستارگان، جانداران و گیاهان، کوهها و دریاها، با نظام دقیقى که بر آنها حاکم است و «آیات انفسى» همچون آفرینش انسان، و شگفتى هایی که بر روح انسان حاکم است، نشانه هایی است از معرفت پروردگار و خالق جهان.

 آيات 68 و 69 سوره واقعه، وجدان انسانها را درمورد «آب» این مايه حيات، مخاطب قرار داده و در برابر يک سلسله سؤالها قرار می دهد و آنها را وادار به اقرار و تفکر مى کند و می پرسد چه کسی ذرات آب را از ميان درياهاي شور و تلخ، با فرايندي شگفت آور شيرين کرده و در سرزمين هاي خشک مي بارد و مايه حيات و آباداني مي گردد که حتی با صنعتي شدن دنیا نيز نه تنها کم بها نشده بلکه ارزش مضاعف يافته است.