خداوند، نظام بخش رزق جهانیان

چگونه می توان از نظام ارتزاق حاکم بر جهان به وجود آفریدگاری دانا پی برد؟

تامل در نظام ارتزاق موجودات، انسان را با شگفتی هایی از قدرت خدا آشنا می کند. شگفتی هایی مانند: محدود بودن منابع مواد غذایی در طول هزاران سال در عین بی شمار بودن انسانها و حیوانات مصرف کننده، ارتزاق حیوانات اعماق دریا، سیستم ارتزاق گیاهان و حیوانات از همدیگر و چرخه مداوم حیات بین آنها، مطبوع بودن خوراکی ها برای موجودات، مورد اشتها بودن موادغذایی مورد نیاز بدن. شگفتی بعدی که مورد اشاره صادق(ع) نیز هست، تعبیه شدن سامانه هایی در بدن انسان برای اعلام هشدارهای تشنگی یا گرسنگی بدن است.

برکات و فوائد «گیاهان» برای انسان؟!

«گیاهان» چه فوائد و برکاتی برای زندگی انسان دارند؟

برخی از فواید «گیاهان» عبارت اند از: منبع تغذیه برای انسان ها و پرندگان و جوندگان و ماهیان، تهویه و تبدیل دی اکسید کربن به اکسیژن، مواد اولیه ای برای لباس و پوشاک، منبع اولیه ای برای تهیه خانه ها و اثاث آنها، مواد اولیه بسیاری از داروهای گیاهی، مهار کردن شن های روان، منبع اولیه تهیه کاغذ، تعدیل گرما و سرما، زیبایی و طراوت طبیعت، منبع انرژی، منبع و مواد اولیه ای برای تهیه عطرها و مواد شیمیایی و... .

برکات و منافع «دریا»؟!

«دریا» چه برکات و منافعی در زندگی انسان دارد؟

«دريا» تاريخچه بسيار كهن و اسرارآميزى دارد؛ ولى از آن مهم تر منافعى است كه در اختیار انسان قرار می دهد. مانند: 1- دريا در كشتيرانى و حمل و نقل انسان‌ و کالا اهميت حياتى دارد. 2- درياها، منبع عظیم مواد غذائى است. 3- درياها سرشار از نفت و مواد معدنی است. 4- انسان ها از گذشته از نیروی جزر و مد دریا برای تولید برق یا آبیاری مزارع استفاده می کردند. 5- دریا محل استخراج زيورآلات مختلف است. 6- جریان های دریایی، هوای زمین را تعدیل می کنند. 7- استفاده از آب دريا در بهداشت و حفظ سلامتى انسان مفید است. و... .

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الرّضا عليه السّلام :

انَ اَبى اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا يُرى ضاحِکاً وَ کانَتِ الْکِاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتّى يَمْضِىَ مِنْهُ عَشْرَةُ اَيّامٍ، فَاِذا کانَ الْيَوْمُ العْاشِرُ کانَ ذلِکَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ ... .

امالى صدوق ، ص 111