امام علی(ع) در مورد نشانه های «متقین» می فرماید: «آنها کسی را که به ایشان ظلم کند، می بخشند و به آن كه محرومشان سازد عطا مى كنند و با كسى كه پيوندش را با آنها قطع كرده، رابطه برقرار مى كنند». در سایر روایات نیز تعابیری در مورد این خصوصیات اخلاقی بکار رفته است، از جمله: 1- این صفات جزء بهترین ویژگی های اخلاقی می باشد. 2- صاحبان این صفات، اهل فضیلتند و به موجب آن مستحق بهشتند. 3- دارندگان این صفات نزد خدا عزتمند می باشند و ...

بر اساس روایات متعدد، منظور از عهد هر گونه رابطه، معرفت و اطاعت پروردگار و ارتباط و پیوند با مکتب اولیاى حق و هرعمل صالح است.
 

تفکیک فرازهاى داستان یوسف(ع) در سوره های مختلف با توجه به وضع خاصى که این داستان دارد، پیوند اساسى آن را از بین مى برد، و لذا براى نتیجه گیرى کامل، باید اول تا آخر آن در یک جا ذکر می شد، مثلا داستان خواب یوسف و تعبیرى که پدر براى آن ذکر کرد، بدون ذکر پایان داستان که برادران یوسف به مصر آمدند، و در برابر مقام پر عظمت او خضوع کردند، مفهومى ندارد.

با توجه به این که ارزش هاى زندگى در جهان دیگر هماهنگ با ایمان و عمل صالح است، مسأله انتساب به فلان شخص، یا طایفه و قبیله، جائى نمى تواند داشته باشد. در اینجا اعضاى یک خاندان به هم کمک مى کنند و یکدیگر را از گرفتارى ها نجات مى دهند، ولى در قیامت چنین نیست؛ آنجا نه از اموال سرشار خبرى است، و نه از فرزندان کارى ساخته است و تنها کسی که دارای قلب سلیم است، نجات می یابد. حتى اگر این نسب به شخص پیامبر(ص) برسد، باز مشمول همین حکم است.

دعاى مستجاب دعائى است که به هنگام اضطرار و ناکام ماندن تمام کوشش ها انجام گیرد، لذا مفهوم دعا درخواست فراهم شدن عواملى است که از دائره قدرت انسان بیرون باشد، آن هم از کسى که قدرت بى پایان دارد. ولى این درخواست نباید فقط زبانی باشد؛ بلکه باید از تمام وجود او برخیزد. گاهی هم دعا در موارد قدرت انجام مى گیرد که نشان دهنده عدم استقلال قدرت هاى ما در برابر قدرت پروردگار است. درنتیجه دعا یک نوع بیدارى دل و پیوند باطنى با مبدأ نیکى ها است و قلب و روح از طریق دعا پیوند نزدیک با خدا پیدا می کند.

منافقين، خطرناک ترين افراد جامعه اند. چون درون جامعه از تمام اسرار باخبرند، در لباس دوست اند لذا قابل شناسايي نيستند و چون ناشناخته اند درگيرى مستقيم با آنها کار مشکلى است و ضرباتشان غافل گيرانه است. آری سرمايه گزارى وسيع قرآن در معرفي آنها، دليل بر خطر فوق العاده منافقان است.

در ادیان آسمانی خصوصا اسلام، پیوند مکتبى ما فوق پیوندهای نسبى و خویشاوندى دانسته شده است. قرآن درباره پسر نوح(ع)، بخاطر اعمال ناشایست و بریدن پیوند مکتبیش می گوید: «او از اهل تو نیست»، از آن طرف درباره سلمان فارسی که از قریش و از خاندان پیامبر(ص) نبوده، در حدیثی می خوانیم: «سلمان منّا اهل البیت». به همین دلیل در احادیث اهل بیت(ع)، درباره شیعیانى که تنها نام تشیع بر خود مى گذارند، جمله هاى تکان دهنده اى مانند؛ «از ما نیستند» بیان شده است.