قرآن کریم در سوره ی مائده، آیه ی 116، مسیحیان را به پرستش مریم(س) متهم کرده است؛ امّا بیشتر مسیحیان این اتهام را قبول ندارند. اولین نص صریح از خود مسیحیان، که سخن از پرستش مریم(س) به میان می آورد کتاب «السواعی» از کتاب های ارتدوکس روم است. لویس شیخو از پدران کلیسایی نیز در مقاله ای در مورد کنیسه های شرق می نویسد: «عبادت مریم(س) باکره، مادر خداوند، در کلیسای ارمنی شرق از مشهورات است.» و سپس می افزاید: «کلیسای قبطی به پرستش مریم(س) شهرت یافته است».

از عبارات کتاب مقدس چنین  به دست می آید که مریم(س) پس از تولد عیسی(ع)، به نکاح یوسف نجّار درآمده است. همچنین بنابر اشارات کتاب مقدس، عیسی(ع)  برادران و خواهرانی داشته است. پروتستان ها با تکیه بر متن کتاب مقدس معتقد به دوشیزگی مریم(س) تا زمان تولد عیسی (ع) هستند. و می گویند مریم پس از تولد عیسی (ع) دارای چهار پسر و چندین دختر شد. امّا کاتولیک ها و ارتدوکس ها مریم(س) را تا پایان عمر باکره می دانند و متون کتاب مقدس را تأویل می کنند.

اعتقادنامه ی آتاناسیوس... به توصیف تثلیث مسیحی با عباراتی روشن پرداخته است: «ما یک خدا را در تثلیث و تثلیث را در وحدت می پرستیم، بدون آن که شخصیت های تثلیث را با هم مخلوط کنیم یا ذات، هریک را مجزا بدانیم زیرا شخصیت پدر مجزا است، شخصیت پسر نیز مجزا است و روح القدس نیز شخصیت مجزای خود را دارد. اما الوهیت پدر و پسر و روح القدس واحد است. آنها دارای جلال یکسان و با یکدیگر دارای شکوه و عظمت جاویدان هستند. هر آنچه پدر باشد، پسر نیز همان است و روح القدس نیز بدین شکل همان است».

با هجوم سپاه اسکندر به فلسطین و آغاز دوران آوارگی یهودیان، بسیاری از آنان در شهر اسکندریه ساکن شدند و کتاب مقدس خویش را به زبان یونانی ترجمه کردند که به ترجمه سبعینیه معروف گردید که دارای 46 کتاب بود. پس از ویرانی دوم معبد، بزرگان یهود، با اتفاق بر 39 سفر عهد عتیق، کتاب های دیگر را اپوکریفا نامیدند و از بقیه اسفار روی گرداندند. امروزه کلیسای کاتولیک و ارتدوکس به ترجمه سبعینیه وفادار مانده اند اما کلیسای پروتستان نسخه یهودی عهد عتیق که مشتمل بر 39 کتاب است را پذیرفتند.

مسیحیان معتقدند، خداوند کتاب های مقدس را به وسیله مؤلفان بشری نوشته و بر این اساس می گویند: کتاب مقدس، یک مؤلف الهی و یک مؤلف بشری دارد که خداوند به ایشان برای بیان پیام الهی به شیوه خاص خودشان و همراه با نگارش مخصوص و سبک نویسندگی ویژه هر یک توفیق داده است. گروه اندکی از مسیحیان به مانند ربانیون قدیمی یهود، به عصمت لفظی کتاب مقدس اعتقاد دارند، لکن اکثر متفکران مسیحی اعم از کاتولیک، ارتدوکس و  پروتستان، نظریه وحی لفظی کتاب مقدس را مردود می شمارند.

در قرن ششم میلادی، قیلویونس و طرفدرانش برای خدا، سه طبیعت مختلف الجوهر در نظر گرفته که دارای هدف واحد هستند، البته کلیسا آنان را گمراه اعلام کرد. پدران کاپادوکیه در قرن چهارم، در تبیین دیدگاه ارتدوکس، از سه خدایی سر درآورده و سه اقنوم را سه شخص دانسته که در مفهوم کلی الوهیت با یکدیگر مشترکند، آنان رابطه جوهر با اقنوم، همانند رابطه کلی با جزئی دانسته و در مورد خدا، جوهر نمایانگر عامل مشترک، چون الوهیت یا دیگر صفات الهی است در حالی که اقنوم در ویژگی های خاص پدر و پسر و روح القدس دیده می شود.

ساختمان کلیسای ارتدوکس از سه قسمت ترکیب می شود؛ ابتدا مدخل ورودی که در آن حوض مخصوص تعمید قرار دارد که توبه کاران و افرادی که می خواستند تعمید بگیرند در آن می ایستادند. صحن کلیسا که جمعیت برای برگزاری مراسم عبادی در آن جا می ایستند. سکوی وعظ که انجیل روی آن تلاوت می شود و خطابه هم در آن جا القا می شود و روی شاه نشین برجسته ای قرار دارد.

عشای ربانی کسانی که می خواهند تعمید بگیرند با این عبارت شروع می شود «مبارک است سلطنت پدر و پسر و روح القدس، اکنون و برای همیشه ی جهان بی پایان» که به دنبال قرائت دعایی طولانی و به وسیله ی شماس که از حفظ می خواند آغاز می شود و در ادامه با اذکار و نیایش های دیگری به پایان می رسد.

کلیساهای شاخص ارتدوکس عبارتند از: 1ـ اسقف نشین قسطنطنیه.2ـ اسقف نشین اسکندریه.3ـ اسقف نشین انطاکیه.4ـ اسقف نشین اورشلیم.5ـ کلیسای روس.6ـ کلیسای بلغاری.7ـ کلیسای صربی.8ـ کلیسای رومانی.9ـ کلیسای یونانی، و دیگر کلیساهای ارتدوکس مانند: فنلاند، استونی، و  ....

ارتدوکس ها مجمع ایمان داران مسیحی را جماعتی می دانند که روح القدس آنان را از خطا محفوظ نگاه داشته است. کلیسای کاتولیک، پای را فراتر می گذارد و با اینکه پاپ ها در بیان مهم ترین آموزه های دینی همدیگر را تخطئه کرده اند، عصمت را برای کلیسای روم و در رأس آن برای پاپ ثابت می داند. شاید قرآن کریم در آیه «اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً...»، به این مهم اشاره کرده است. امروزه کلیسای ارتدوکس شرق و پروتستان ها و حتی برخی علمای کاتولیک آموزه ی سست عصمت پاپ را نمی پذیرند.