قرار دادن مرده به جای خدا در توسل!

مگر خدا از مردگان شنواتر، نزدیکتر و مهربانتر نیست که شیعیان به مرده ها توسل می کنند؟!

 اولا: در توسّل، مخاطب خداست و چیزی جای او را نمی گیرد. ثانیا: توسّل طبق آیه «وابتغوا إليه الوسيلة»، دستوری قرآنی است و با توجه به عمومیّت كلمه «الوسيله»، «منزلت و دعای» پيامبران و اولياء الهى نیز از مصادیق وسیله هستند. ثالتا: مسلمانان به «منزلت و دعای» مردگان توسل می جویند - نه جسم آنها - و اين منزلت همواره براى آنها ثابت است. رابعا: از سیره پیامبر(ص) و مسلمین چنین به دست می آید که توسل به مقام و منزلت انبیاء و اولیاء الهی بعد از مماتشان، در میان آنها مرسوم بوده است.

امکان زنده شدن اجزاء مرده

چگونه اجزاء مرده می تواند زنده شود و حیات بگیرد؟

دانشمندان می گویند: تمام آزمايش ها نشان مى دهد كه موجودات زنده فقط از موجودات زنده متولد مى شوند و تا بذر و دانه گياهى در زمينى نباشد نزول باران اثرى نخواهد داشت. در پاسخ باید گفت: بدون شك سلول زنده، ذرّه كوچكى است كه اجزاى مرده را از زمين به خود جذب مى كند و آنها را تبديل به پيكر موجود زنده مى كند.

اجتهاد خلیفه درباره گریه بر مرده

عمر بن خطاب در مقابل گریه زنان بر مردگان چه واکنشى نشان داد؟

در زمان رسول خدا(ص)، عمر چندین بار هنگامی که زنان بر مرده ای گریه می کردند، یا با تازیانه آن ها را می زد و یا آن ها را از این کار باز می داشت و پیامبر(ص) عمر را از این گونه حرکات و گفتار نهی می فرمودند.

جهل و غفلت مانع کسب معرفت و شناخت

چگونه جهل و غفلت مانع کسب معرفت و شناخت می شود؟

خداوند در سوره روم به معرفی گروهی می پردازد که به خاطر جهل و غفلت شان ایمان نمی آورند. اين آيه به يكى از بدترين انواع جهل، که جهل مرکب است، اشاره مى نماید، يعنى شخص در عين اين كه جاهل است خود را عالم مى پندارد. همچنین خداوند در سوره یس اشاره به گروهى از غافلان مى كند كه بر اثر جهل و غفلت و لجاجت، فرمان عذاب الهى درباره آنها صادر شده و قابل هدايت نيستند. به مانع جهل، در احاديث اسلامى نیز اشاره شده است؛ از جمله: امام علی(ع) جاهل را مرده ای میان زندگان می داند و حماقت را میوه جهالت معرفی می کند.

جايگاه «علم» در اسلام

در اسلام «علم» از چه جايگاهي برخوردار است؟

براى آگاهى از توجه اسلام به علم و ارج نهادن به آن، كافى است به روایات اسلامی نگاه کنیم که در آنها طلب علم را بر زن و مرد در هر حال واجب می دانند، در این روایات بیان شده که مسلمان باید یا عالم یا کسب کننده علم یا مستمِع و یا دانشمند باشد و یا مُحِبّ آنان باشد. علم مایه حیات اسلام و ستون ایمان است، بنابراین اسلام و ايمان بدون علم، مرده اى بيش نيست؛ زيرا اسلام بدون علم را هر لحظه كه دشمن اراده كند می تواند نابود نماید.

«معاد» قانون کلی آفرینش

چگونه می توان از این قانون کلی و دائمی آفرینش که «تبدیل مرگ به حیات و حیات به مرگ» است، به حقانیت «معاد» پی برد؟

قرآن مي فرمايد: «خداوند زنده را از مرده و مرده را از زنده خارج می کند». آری فاصله دور و درازی که ما بین مرگ و حيات مى بينيم براى ذات خداوند مطرح نيست؛ او مرتباً زندگان را از دل مردگان و بالعكس خارج مى سازد. پس نمونه صحنه پايان اين جهان كه صحنه خروج مرگ از دل حيات و صحنه معاد كه صحنه خروج حيات از دل مرگ است، دائماً تكرار مى شود، هرچند در مقياس محدودتر، پس اين كه در پايان اين جهان همه موجوداتِ زنده بميرند و در رستاخيز به زندگى جديدى باز گردند، همان قانون تبديل مرگ به حيات و حيات به مرگ در مقياس وسيع تر است.

معنای عبارت قرآنی «یُخْرِجُ الحَىَّ مِنَ المَیِّتِ»

منظور از «خروج زنده از مرده» و بالعکس در آیات قرآن چیست؟

خروج حىّ از میت نسبت به زمینِ مرده روشن است و در بهار گیاهان مى رویند. خارج ساختن مرده از زنده هم چیز پنهانى نیست، همواره درختانى مى میرند و  حیوانات جسدشان بى جان مى شود. اما در مورد بیرون آمدن موجود زنده از مرده، آن را به خروج انسان و حیوان از نطفه، یا تولد مؤمن از کافر و یا بیدار شدن خفتگان تفسیر کرده اند. اما ظاهر آیه این است که خداوند همواره موجودات زنده را از موجودات مرده که تبدیل به خاک شده اند خارج مى سازد و در نظام طبیعت دائما زندگى از دل مرگ و مرگ از دل زندگى بیرون مى آید.

نمونه هایى از قدرت خدا، در صحنه هستى

در سوره «حج»، به چه نشانه هایی از قدرت پروردگار اشاره شده است؟

خداوند در سوره حج به نمونه هایی از قدرت خداوند اشاره کرده و می فرماید: «آیا ندیدى که خداوند از آسمان آبى فرستاد و زمین خشکیده و مرده به واسطه آن سبز و خرم مى گردد؟!». سپس می فرماید: «آنچه در آسمان ها، و آنچه در زمین است از آن خدا است» و در ادامه می فرماید: «آیا ندیدى که خداوند آنچه را در زمین است مسخر شما کرد». اما با این حال، این انسان در برابر نعمت های بی شمار ناسپاس است و با دیدن این همه نشانه هاى روشن، خدا را انکار مى کند.

شأن نزول آیه 154 سوره «بقره»

شأن نزول آیه 154 سوره «بقره» چه می باشد؟

این آیه درباره کشته شدگانِ جنگِ بدر نازل گردید. آنها چهارده تن بودند، شش نفر از مهاجران، و هشت نفر از انصار. بعد از پایان جنگ، اصحاب با عبارت«مرده» از آن کشتگان یاد مى کردند. آیه فوق نازل شد و با صراحت آنها را از اطلاق کلمه «میّت» بر شهیدان نهى کرد.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال ابي عبدالله (عليه السلام)

مَنْ نَظَرَ إِلَى الْکَعْبَةِ لَمْ يَزَلْ تُکْتَبُ لَهُ حَسَنَةٌ، وَتُمْحَى عَنْهُ سَيِّئَةٌ، حَتَّى يَنْصَرِفَ بِبَصَرِهِ عَنْهَا.

هرکس به کعبه نگاه کند پيوسته براى او حسنه نوشته و گناهى از او پاک مى شود تا آن که چشم خود را از کعبه بگرداند.

کافى: 4/240/4