آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

این آیه درباره کشته شدگانِ جنگِ بدر نازل گردید. آنها چهارده تن بودند، شش نفر از مهاجران، و هشت نفر از انصار. بعد از پایان جنگ، اصحاب با عبارت«مرده» از آن کشتگان یاد مى کردند. آیه فوق نازل شد و با صراحت آنها را از اطلاق کلمه «میّت» بر شهیدان نهى کرد.

در آیه 154 سوره «بقره» می خوانیم: «وَ لاتَقُولُوا لِمَنْ یُقْتَلُ فی سَبیلِ اللّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْیاءٌ وَ لکِنْ لاتَشْعُرُونَ»؛ (و به آنها که در راه خدا کشته مى شوند، مرده مگوئید! بلکه آنان زنده اند، ولى شما نمى فهمید!).
شأن نزول:
بعضى از مفسران از «ابن عباس» در شأن نزول این آیه چنین نقل کرده اند که: این آیه درباره کشته شدگانِ میدانِ جنگِ «بدر» نازل گردید، آنها چهارده تن بودند، شش نفر از مهاجران، و هشت نفر از انصار، بعد از پایان جنگ عده اى تعبیر مى کردند: فلان کس مرد، آیه فوق نازل شد و با صراحت آنها را از اطلاق کلمه «میّت» بر شهیدان نهى کرد.(1)، (2)