«وهابیون» در حجاز به رهبری «محمد بن عبد الوهاب» که عقاید ابن تیمیه داشت در دو قرن اخیر به وجود آمدند. عبد الوهاب كه مخالف شیعه و غالب مسلمانان در مسئله «توحید» بود با کمک حاکمان محلی و روشن کردن تعصبات قومی به نام دفاع از توحید توانست در دستگاه حکومت نفوذ کند. پیروانش هم كه بعد از او به کمک حکومت دست به تخریب قبور و غارت کربلا و سایر بلاد اسلامی زدند، افرادي متعصب و لجوج بودند و فقط به دنبال مبارزه با مسئله شفاعت، توسل و زیارت قبور بودند و به بقیه مسائل کاری نداشتند.

در نیمه اول قرن دوازدهم محمّد بن عبدالوهاب به بازسازى افکار ابن تیمیه پرداخت. وی با همکاری حاکمان حجاز و سیطره بر مکه مکرّمه و مدینه منوّره و توانایى عظیم مالى و پیوند با قدرت هاى بزرگ استعمارى توانست افکار و عقاید خود را که باعث جدایی مسلمانان از یکدیگر می شود پیاده کند.

وهابیون براى پیشبرد عقاید و افکار خود از راه هاى مختلف استفاده مى کنند. مانند: مبارزه و مقابله با کتاب هاى شیعه، تحریف کتاب ها، استفاده از موسم حج و ترویج تهمت ها بر ضد شیعه.

بعد از ظهور ابن تیمیه و نشر مکتب وهابیان توسط محمّد بن عبدالوهاب، تاکنون علماى شیعه و سنّى در مقابل این فرقه شدیداً جبهه گیرى کرده و کتاب هاى زیادى در ردّ افکار آنان تألیف کرده اند. مانند: کتاب های«آل سعود، من این و الى این؟»، «آیین وهابیّت»، «ابن تیمیة حیاته و عقائده»، «ابن تیمیة فی صورته الحقیقة»، «ابن تیمیة و امامة على(ع)»، «اتحاف اهل الزمان بأخبار ملوک تونس و عهد الأمان» و ده ها کتاب دیگر.

مفتیان سعودى که عمله بیگانه هستند، با فتوا به حرمت ازدواج با شیعه و نجاست ذبیحه آنان و... راه هرگونه وحدت را مسدود مى کنند. عبدالله جبرین، عضو دارالافتاى عربستان، شیعیان را کافر و پرداخت زکات به آنها را حرام و قتل آنها را مباح شمرده. و هیأت دائم افتاى سعودى ازدواج با شیعه را حرام و باطل میداند ولی ازدواج با یهودى و مسیحى را جایز می شمرد. لذا مادامى که آنان شیعه را بدتر از یهود مى دانند و با دشمنان قسم خورده اسلام هم صدا شده اند، چگونه مى شود به تقریب مذاهب اسلامى و وحدت مسلمین دست یافت؟

وهابيون در تبليغ خود از اعزام هزاران مبلغ، دعوت از هزاران میهمان، ساخت صدها مسجد، چاپ ميليون ها کتاب، برپايي هزاران دوره آموزشي، اعطاي ميليون ها کمک مالي و بورسيه اي، تاسيس دانشگاه، بر پايي کنفرانس ها و ميليون ها فعاليت تبليغي ديگر استفاده مي کنند.

مؤلف کتاب «و جآء دور المجوس» مى نویسد: «نهضت (امام) خمینى، یک نهضت مجوسى و عجمى است، نه نهضت اسلامى، عربى و محمّدى». او مى نویسد: «خطر حاکمان تهران بر اسلام از خطر یهود شدیدتر است و آنان به زودى با یهود، همداستان شده و به جنگ با مسلمانان خواهند آمد». هم چنین قفارى می گوید: «امام خمینى، نام خود را در اذان نمازها داخل کرده و حتّى نام خود را بر نام پیامبر نیز مقدّم نموده است». در واقع در عصر ارتباطات، چگونه دکتر قفارى صدای اذان هاى شیعه را نشنیده و این سخنان مضحک را به هم بافته است.

مهمترین انگیزه تهاجم وسیع وهابیت بر ضدّ مذهب اهل بیت(ع)، ترس و وحشت آنان از گسترش فرهنگ برخاسته از قرآن و عترت در میان جوانان و دانشمندان تحصیل کرده و استقبال آنان از این مکتب نورانى مطابق با سنّت راستین محمّدى(ص) است.

وهابی ها بسیاری از عقاید مسلمانان را شرک و حرام می دانند و بر خلاف عقائد آنها فتوا داده اند مانند: حرمت رفتن به زیارت، یا ساختن بنا یا مسجد یا نماز و دعا خواندن کنار قبور، و یا تبرّک یا صدا زدن یا کمک خواستن یا شفاعت خواستن از انبیا و اولیا بعد از مرگ آنها و حرمت قسم خوردن به غیر خدا یا قسم دادن بر خدا به حقّ نبى یا ولى یا نذر براى پیامبر یا ولى یا برپایى جشن و عزا برای  انبیا و اولیا و توسل به آنها یا چراغ روشن کردن بر سر قبور یا تعمیر قبور اولیا و تزیین آن ها و... .

با مراجعه به تاریخ روشن مى شود که در موارد گوناگونى این دو فرقه شبیه یکدیگرند. مانند خوارج آراى شاذ و خلاف مشهور دارند، معتقدند مى توان دار الاسلام را در صورتى که ساکنان آن مرتکب گناه کبیره شوند، دار الحرب نامید، در سخت گیرى در دین و جمود و تحجّر در فهم آن شبیه آنانند، همچون خوارج اهل اسلام را مى کشند و بت پرستان را رها مى کنند و آیاتى را که در شأن کفار نازل گشته بر مؤمنین حمل مى کنند.