فقال: لاَ تُدْرِکُهُ الْعُیُونُ بِمُشَاهَدَةِ الْعِیَانِ، وَ لکِنْ تُدْرِکُهُ الْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ الاِْیمَانِ. قَرِیبٌ مِنَ الاَْشْیَاءِ غَیْرَ مُلاَبِسِ، بَعِیدٌ مِنْهَا غَیْرَ مُبَایِن. مُتَکَلِّمٌ لاَ بِرَوِیَّة، مُرِیدٌ لاَ بِهِمَّة، صَانِعٌ لاَ بِجَارِحَة. لَطِیفٌ لاَ یُوصَفُ بِالْخَفَاءِ، کَبِیرٌ لاَ یُوصَفُ بِالْجَفَاءِ، بَصِیرٌ لاَ یُوصَفُ بِالْحَاسَّةِ، رَحِیمٌ لاَ یُوصَفُ بِالرِّقَّةِ. تَعْنُو الْوُجُوهُ لِعَظَمَتِهِ، وَ تَجِبُ الْقُلُوبُ مِنْ مَخَافَتِهِ.

ترجمه:

چشم ها هرگز او را آشکارا نمى بیند; ولى قلب ها با حقایق ایمان، او را درک مى کند ; او به همه چیز نزدیک است ; اما نه آن گونه که به آن ها چسبیده باشد و از همه چیز دور است ; اما نه آن گونه که از آن ها بیگانه گردد. او سخن مى گوید; بى آن که نیاز به تفکّر داشته باشد و اراده مى کند ; بى آن که محتاج به تصمیم گرفتن باشد. او خالق و سازنده است ; اما نه با (دست و) اعضا پیکر، او لطیف است ; اما نه به این معنا که پنهان باشد و بزرگ و قدرتمند است ; ولى نه به این معنا که جفاکار باشد. بیناست ; نه با عضو بینایى یعنى چشم، و مهربان است نه به معناى نازک دل بودن. صورت ها در برابر عظمتش خاضع و قلب ها از هیبتش لرزان است.

* * *