تاریخ بشر مجموعه اى است از حوادث بى شمار و بسیار متنوّع و گوناگون; ولى هنگامى که درست در آن دقّت مى کنیم مى توانیم ویژگى هایى براى حوادث گوناگون آن پیدا کنیم و همه را در گروه هاى معیّن و عناوین خاصّى بگنجانیم، بخشى از آن ویژگى ها چنین است:

1ـ زوال سریع نعمت ها و قدرت ها: آرى نعمت ها و قدرت ها به سرعت مى آیند و مى روند و جاى خود را به دیگرى مى سپارند.

2ـ ناپایدارى: از ویژگى هاى حوادث این جهان، ناپایدارى است. تا انسان به چیزى دل خوش مى کند، آن را از دست مى دهد و تا به کسى دل مى بندد، جاى خالى او را مشاهده مى کند.

3ـ بى وفایى در مردم دنیا و حوادث این جهان، یکى دیگر از صفات چشمگیر است; تا آن جا که به صورت ضرب المثل درآمده، مى گویند: «دنیا به چه کسى وفا کرده که به ما کند؟».

4ـ غرورها و شکست هاى ناشى از آن: تاریخ جهان، افراد و گروه هاى زیادى را به خاطر دارد که روزى پیروز شدند و در پى پیروزى مغرور گشتند; ولى سرانجام غرورشان آن ها را بر خاک ذلّت نشاند و بینى آن ها را به خاک مالید.

5ـ تغییر حالات و روحیات: نزدیک ترین دوستان انسان، گاه خطرناک ترین دشمن او مى شوند. گاهى دوستان دیروز، دشمنان امروزند. این ویژگى مخصوصاً در میان حاکمان و سیاستمداران جهان کاملا به چشم مى خورد.

6ـ زمینه هاى محبّت و نفرت: آن چه باقى مى ماند و مایه یاد نیک مردم جهان است نیکى ها، محبّت ها، جوانمردى ها و اخلاص هاست و آن چه مایه نفرین و لعنت و بدنامى مى شود، ظلم و ستم ها و ناجوانمردى هاست.