ثُمَّ یَأْتِی بَعْدَ ذلِکَ طَالِعُ الْفِتْنَةِ الرَّجُوفِ، وَالْقَاصِمَةِ الزَّحُوفِ، فَتَزِیغُ قُلُوبٌ بَعْدَ اسْتِقَامَة، وَ تَضِلُّ رِجَالٌ بَعْدَ سَلاَمَة; وَ تَخْتَلِفُ الاَْهْوَاءُ عِنْدَ هُجُومِهَا، وَ تَلْتَبِسُ الاْرَاءُ عِنْدَ نُجُومِهَا. مَنْ أَشْرَفَ لَهَا قَصَمَتْهُ، وَ مَنْ سَعَى فِیهَا حَطَمَتْهُ; یَتَکَادَمُونَ فِیهَا تَکَادُمَ الْحُمُرِ فِی الْعَانَةِ! قَدِ اضْطَرَبَ مَعْقُودُ الْحَبْلِ، وَ عَمِیَ وَجْهُ الاَْمْرِ. تَغِیضُ فِیهَا الْحِکْمَةُ، وَ تَنْطِقُ فِیهَا الظَّلَمَةُ، وَتَدُقُّ أَهْلَ الْبَدْوِ بِمِسْحَلِهَا، وَ تَرُضُّهُمْ بِکَلْکَلِهَا یَضِیعُ فِی غُبَارِهَا الْوُحْدَانُ، وَ یَهْلِکُ فِی طَرِیقِهَا الرُّکْبَانُ; تَرِدُ بِمُرِّ الْقَضَاءِ، وَ تَحْلُبُ عَبِیطَ الدِّمَاءِ، وَ تَثْلِمُ مَنَارَ الدِّینِ، وَ تَنْقُضُ عَقْدَ الْیَقِینِ. یَهْرُبُ مِنْهَا الاَْکْیَاسُ، وَ یُدَبِّرُهَا الاَْرْجَاسُ. مِرْعَادٌ مِبْرَاقٌ، کَاشِفَةٌ عَنْ سَاق! تُقْطَعُ فِیهَا الأَرْحَامُ، وَیُفَارَقُ عَلَیْهَا الإِسْلاَمُ! بَرِیُّهَا سَقِیمٌ، وَ ظَاعِنُهَا مُقِیمٌ!
ترجمه:
سپس فتنه اى اضطراب آور، در هم شکننده و نابودکننده آغاز خواهد شد; در آن هنگام قلب ها پس از استوارى مى لغزد و گروهى از شخصیت ها پس از سلامت فکر و اندیشه گمراه مى شوند، آرا به هنگام هجوم این فتنه، پراکنده و مختلف مى گردد، و عقاید با آشکار شدن آن به خطا و اشتباه آلوده مى شود. آن کس که به مقابله باآن بر خیزد پشتش را مى شکند و کسى که براى فرونشاندنش تلاش کند او را در هم مى کوبد و فتنه جویان در این میان همچون گورخران وحشى اند که یکدیگر را گاز مى گیرند; رشته هاى سعادت و آیین الهى که محکم بود سست و لرزان مى شود و چهره واقعى امور پنهان مى گردد; حکمت و دانش فروکش مى کند و ستمگران به سخن در مى آیند، این فتنه (از شهرها به روستاها کشیده مى شود و) بادیه نشینان را با ابزار خود درهم مى کوبد و با سینه خود آن ها را له مى کند; افراد پیاده و تنها در غبار آن گم مى شوند و افراد سواره در مسیر آن نابود مى گردند، این فتنه با تلخى ها و با شدت وارد مى شود و خون هاى تازه اى مى دوشد، علایم دین را خراب مى کند و رشته هاى یقین را از هم مى گسلد، (به گونه اى که) عاقلان از آن مى گریزند و پلیدان تدبیر آن را به دست مى گیرند، بسیار پر رعد و برق است و هر انسانى را به مشقت مى اندازد، پیوندهاى خویشاوندى در آن قطع مى گردد و از اسلام جدایى حاصل مى شود، سالم هایش بیمار و کوچ کنندگانش مقیمند!
