الْحَمْدُ لِلّهِ الدَّالِّ عَلَى وُجُودِهِ بِخَلْقِهِ، وَ بِمُحْدَثِ خَلْقِهِ عَلَى أَزَلِیَّتِهِ; وَ بِاشْتِبَاهِهِمْ عَلَى أَنْ لاَ شَبَهَ لَهُ. لاَ تَسْتَلِمُهُ الْمَشَاعِرُ، وَ لاَ تَحْجُبُهُ السَّوَاتِرُ، لاِفْتِرَاقِ الصَّانِعِ وَالْمَصْنُوعِ، وَالْحَادِّ وَالْمَحْدُودِ، وَ الرَّبِّ وَالْمَرْبُوبِ; اَلاَْحَدِ بِلاَ تَأْوِیلِ عَدَد، وَالْخَالِقِ لاَ بِمَعْنى حَرَکَة وَ نَصَب، وَ السَّمِیعِ لاَ بِأَدَاة، وَالْبَصِیرِ لاَ بِتَفْرِیقِ آلَة، وَالشَّاهِدِ لاَ بِمُماسَّة، وَ الْبَائِنِ لاَ بِتَرَاخِی مَسَافَة، وَ الظَّاهِرِ لاَ بِرُؤْیَة، وَالْبَاطِنِ لاَ بِلَطَافَة. بَانَ مِنَ الاَْشْیَاءِ بِالْقَهْرِ لَهَا، وَالْقُدْرَةِ عَلَیْهَا، وَ بَانَتِ الاَْشْیَاءُ مِنْهُ بِالْخُضُوعِ لَهُ، وَالرُّجُوعِ إِلَیْهِ. مَنْ وَصَفَهُ فَقَدْ حَدَّهُ، وَ مَنْ حَدَّهُ فَقَدْ عَدَّهُ، وَ مَنْ عَدَّهُ فَقَدْ أَبْطَلَ أَزَلَهُ، وَ مَنْ قَالَ: «کَیْفَ» فَقَدِ اسْتَوْصَفَهُ، وَ مَنْ قَالَ: «أَیْنَ» فَقَدْ حَیَّزَهُ. عَالِمٌ إِذْ لاَ مَعْلُومٌ، وَ رَبٌّ إِذْ لاَ مَرْبُوبٌ، وَ قَادِرٌ إِذْ لاَ مَقْدُورٌ.
ترجمه:
ستایش، مخصوص خداوندى است که با آفرینش مخلوقات همگان را به وجود خود رهنمون شده است و به حدوث آن ها ازلیّت خود را نشان داده و با شباهت داشتن آن ها به یکدیگر روشن مى سازد که شبیه و نظیرى ندارد; عقل ها به کنه ذاتش نرسد و حجاب ها وجودش را مستور نسازد; چرا که خالق ومخلوق با هم فرق دارند و محدود کننده و محدود شونده و پرورش دهنده و پرورده شده با هم متفاوتند. یگانه است; ولى نه به معناى وحدت عددى (بلکه به این معنا که شبیه و نظیر ندارد) و خالق و آفریننده است; اما نه به این معنا که حرکت و رنج و تعبى در این راه متحمل شود. شنواست; بى آن که از ابزار شنوایى استفاده کند و بیناست ولى نه از طریق باز و بسته کردن پلک ها. در همه جا حاضر است; نه این که با اشیا مماس باشد و از همه چیز جداست; بى آن که مسافتى میان او وموجودات باشد. آشکار است; نه با دید چشم ها و پنهان است نه به سبب کوچکى و لطافت. با سلطه و قدرتش، از همه اشیا جداست و همه آنها از او جدا هستند; چرا که در برابر او خاضع و بازگشتشان به سوى اوست. آن کس که او را (با صفات مخلوقات) وصف کند، محدودش ساخته و کسى که براى او حدى قائل شود، او را به شمارش درآورده و آن کس که او را به شمارش درآورد ازلیّتش را انکار کرده و آن کس که بپرسد: چگونه است؟ وصفش نموده و آن کس که بگوید: کجاست؟ مکانى براى او قائل شده. او عالم بود، در آن هنگام که معلومى وجود نداشت و پروردگار بود آن زمان که پرورده اى نبود و قادر و توانا بود آن زمان که مقدورى وجود نداشت.
