برخی از این اشکالات نابجا که مستشرقین بر قرآن کریم گرفته‌اند ناشی از بیگانه بودن‌شان با قرآن کریم و برخی هم به دلیل ناآشنایی با تاریخ و جغرافیای منطقه است. مثلا گمان کرده‌اند كه در مصر باستان، گماردن يهوديان به پست وزارت، بى سابقه است، ليكن از اين حقيقت بى‌خبرند كه يوسف قرنها پيش از يهوديان مى‌زيسته است. یا مثلا نمی‌دانند علت تقديس عُزَير از سوي يهوديان و دادن لقب «پسر خدا» به او، بيانگر بزرگداشت عزير است نه اينكه واقعاً وى را پسر خدا بدانند. و ...

راوندى در كتاب ارزشمندش «الخرائج و الجرائح» بابى گشوده و در آن به برخى از ايرادات معاندان قرآن پاسخ داده است. در اين باب نكاتى مختصر، امّا محقّقانه و دقيق آمده است كه شايسته يادكرد است.

قرآن در رابطه با نفی ولد از خداوند می فرماید: «آنها گفتند: خداوند براى خود فرزندى اختیار کرده است!». این سخن «مسیحیان» در مورد حضرت «مسیح»، و «بت پرستان» عصر جاهلى در مورد فرشتگان، و یهود در مورد «عزیر» گفتند. قرآن پاسخ می دهد: »خداوند از هر عیب و نقص منزّه است، و از همه چیز بى نیاز است»؛ در واقع خداوند از هر عیب و نقصى، و از هر کمبودی منزّه است، و ذات پاکش یک پارچه بى نیازى است ممکن نیست براى خود فرزندى انتخاب کند.  هم چنین می فرماید: «او مالک همه موجوداتى است که در آسمان ها و زمین است».

این آیه به رد عقاید نصاری و یهود و مشرکان عرب می پردازد. چون نصاری، مسیح را و یهودیان، عزیر را پسر خدا می دانستند و مشرکان عرب نیز، ملائکه را دختران خدا می دانستند. مطابق روایات، «لم یلد و لم یولد» معنای وسیع تری دارد و خروج اشیاء مادی مثل فرزند و...، و یا لطیف مثل خواب و... را از او و نیز خروج آن ذات مقدس از اشیاء مادی و لطیف را نفی می کند.

پیامبر(ص) در حضور برخی سران قریش مانند ولید بن مغیره و نضر بن حارث، طبق آیه 98 سوره انبیاء، بت پرستان و آنچه غير از خدا مى پرستند را هيزم جهنم دانست، آنها بعد از مشورت با عبدالله بن زبعری که بعدا به آنها پیوسته بود، گفتند: اگر چنين است ما فرشتگان را و عزیر و عیسی بن مریم را مى ‏پرستيم. پیامبر(ص) پاسخ داد: اين بت پرستان در حقيقت شياطين را مى ‏پرستند... و آیه 57 سوره زخرف به همراه آیه 101 سوره انبیاء در پاسخ به آنها نازل شد.

در آیه 4 سوره زمر «لو شرطیه» وجود دارد که بر محال بودن چنین اراده ای از طرف خدا دلالت دارد؛ یعنی محال است خدا اراده کند که فرزند داشته باشد. بیان آیه 101 سوره انعام نیز «جدلی» و مطابق با قدرت فهم مشرکین است؛ چرا که همسر گزینی برای خدا معقول نیست. زیرا همسرگزینی از عوارض موجودات مادی است و او از چنین عوارضی منزه است. آیه 171 سوره نساء نیز به صراحت تاكيد مى كند كه فرزند داشتن خدا با یگانگی او منافات دارد؛ چرا که اگر فرزندى داشته باشد، شبيه او خواهد بود و این با یگانگی خداوند منافات دارد.

طبق آیات 68 و 69 سوره واقعه، تفکر در چرخه شگفت انگیز تولید باران و نقش آن در حیات بشر و سایر موجودات، معاد را برای انسان ثابت می کند. وقتی خداوند می تواند با خلق این وسیله ساده این همه برکت و زندگی در جهان بوجود آورد و زمین خشک و مرده را با آن احیا کند، قادر به احیای مردگان در قیامت هم خواهد بود.

در تاریخ گذشتگان مواردى را مى بینیم که افرادى بعد از مرگ به این جهان بازگشتند، مانند: ماجراى عجیب یکى از اقوام پیشین، که خداوند آنها را با وجود فرار از بیماری مسری سرزمین خود، به خاطر غرور با همان بیمارى نابود ساخت و بعد از مدتها به درخواست«حزقیل»، یکى از پیامبران بنى اسرائیل، به زندگی برگرداند؛ همچنین داستان «عزیر» و «ارمیا» و...  طبق این شواهد و ظاهر آیه 243 سوره بقره، امکان رجعت ثابت می شود.