يكى از خرافاتی که دامنگیر بعضی از مردم شده «فال بد» زدن است. اسلام با اين خرافه به شدت مبارزه کرده است، در روایات اسلامی آمده: «فال بد شرک است» و «کسی که فال بد بزند از ما نیست». يكي ديگر از خرافات، «بد قدمی» و شومی و نحوست آن است. در روايت آمده كه: «نحسى در بد اخلاقى است» و «نرمى و خوش خُلقى با ميمنت و پر بركت، و بداخلاقى شُوم و نحس است».

«بخس» در لغت به معنی کم کردن است؛ ولی در آیه 84 سوره «هود» به دو معنا تفسیر شده است: 1. کم گذاشتن از جهت کمّیت و مقدار جنس و یا کم گذاشتن از جهت کیفیّت که جنس مرغوب و نامرغوب را با هم مخلوط کند و همه را به عنوان جنس مرغوب بفروشد. 2. عیب گذاشتن روی اجناس مردم و تعریف كردنِ بی مورد برای اجناس خود.

عبارت «الدنيا مزرعة الآخرة» آيه يا روايت نيست؛ اما از قرآن برداشت شده است. در قرآن آمده: «كسى كه زراعت آخرت را بخواهد به او بركت داده و بر محصولش مى افزائيم، و آنكه فقط كشت دنيا را مى طلبد كمى از آن به او دهيم و در آخرت هيچ بهره و نصيبى نخواهد داشت». در اين تشبيه دنيا كشتزاري است كه آماده كاشتن بذر است. بذر آن اعمال انسان هاست منتهی بذري كه استعداد آخرتي داشته باشد. كسي كه براي آخرت خود تلاش كند هم دنيا را دارد و هم آخرت را؛ اما آنكه تنها براي دنيا تلاش كند از آخرت بهره اي ندارد.

«قرائت قرآن» باعث ازدياد ايمان، توكّل بر خدا، تواضع، نورانيت خانه، ايجاد خير كثير، بهره بردن ديگران از قرائت قارى، درخشندگى خانه اى كه در آن قرآن تلاوت مى شود براى اهل آسمان، رفع عذاب، بركت بسيار، حضور ملائكه، دور شدن شياطين، دفع بلاء، محفوظ بودن از شر دشمنان، نزول باران، مانع عذاب و اجابت دعا مي شود.

در سوره «توبه» سرنوشت فرد بخيلى از انصار به نام «ثعلبة بن حاطب» در عصر رسول خدا(ص) آمده که به اصرار زياد و به برکت دعای پیامبر(ص) صاحب ثروت فراوانی شد؛ اما هنگامی که آیه زکات نازل شد، پيمان خود را با خدا و پيامبرش فراموش كرد و در مقابل دادن زكات ايستاد و حتّى به حالت كنايه آميزي بر آيين اسلام و قانون زكات خرده گرفت و آن را شبيه جزيه اهل كتاب شمرد. او با اين كارش در صف منافقان قرار گرفت و همه مسلمين نيز او را از جامعه اسلامى طرد كردند.

امام علي(ع) درباره طلب کردن بنده از خداوند می فرماید: «از خداوند بسيار بخواه كه خير و نيكى را برايت فراهم سازد». در واقع استخاره دو معنی دارد؛ يك معنی که متعارف است و مشورت با پروردگار است. اما معنى دوم اين است كه انسان در هر كارى كه قدم مى گذارد از خدا طلب خير كند؛ يعنى خداوند را حاكم بر سرنوشت خود ببيند؛ و با زبان حال و قال بگوید؛ خدايا خير و بركت را از تو مى خواهم.

در سوره كوثر دو پيش گويى مهم ديده مى شود؛ آنجا که مى فرمايد: «به يقين ما به تو كوثر و خير و بركت فراوان عطا كرديم». و آنجا که مى فرمايد: «دشمن تو به يقين ابتر و بريده نسل است». مشركان مكه هنگامى كه پسران پيامبر(ص) قاسم و عبدالله در مكه و ابراهيم در مدينه، چشم از جهان پوشيدند، گفتند: محمد(ص) پس از وفاتش نامش از خاطره ها محو مى شود؛ زيرا نسلى از او باقى نمانده. در اين سوره قرآن خبر مى دهد كسى كه نامش از خاطره ها محو مى شود، دشمنان او هستند و اما نام و آوازه او بلندتر و بلندتر مى شود.