آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امام علي(ع) درباره طلب کردن بنده از خداوند می فرماید: «از خداوند بسيار بخواه كه خير و نيكى را برايت فراهم سازد». در واقع استخاره دو معنی دارد؛ يك معنی که متعارف است و مشورت با پروردگار است. اما معنى دوم اين است كه انسان در هر كارى كه قدم مى گذارد از خدا طلب خير كند؛ يعنى خداوند را حاكم بر سرنوشت خود ببيند؛ و با زبان حال و قال بگوید؛ خدايا خير و بركت را از تو مى خواهم.

امام علي(علیه السلام) در بخشی از نامه 31 «نهج البلاغه» به فرزندش امام حسن(علیه السلام) مى فرمايد: (و از خدا بسيار بخواه كه خير و نيكى را برايت فراهم سازد)؛ «وَ أَكْثِرِ الْإِسْتِخَارَةَ».
لازم به ذكر است كه استخاره دو معنا دارد: يكى استخاره اى است كه امروز در ميان مردم معمول و متعارف است، هرگاه مسئله اى بر انسان مشكل شده و با نيروى عقل خود و مشورت با اهل آن نتوانست آن را حل كند به سراغ مشورت با خدا مى رود و استخاره، نوعى مشورت كردن با پروردگار است. معناى دوم استخاره اين است كه انسان در هر كارى كه قدم مى گذارد از خدا طلب خير كند؛ يعنى خداوند را حاكم بر سرنوشت خود ببيند، در امر تجارت و زراعت و مانند آن تلاش كند؛ ولى زبان حال و قال او «اَسْتَخِيرُ اللهَ بِرَحْمَتِهِ» باشد؛ يعنى خدايا خير و بركت را از رحمتِ تو مى خواهم. اين نوع از استخاره در روايات بسيار بر آن تأكيد شده است. از جمله در روايتى از امام صادق(عليه السلام) مى خوانيم: «مَا اسْتَخَارَ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ إِلَّا خَارَ لَهُ»؛ (هيچ بنده با ايمانى از خداوند طلب خير نمى كند؛ مگر اينكه خداوند خير او را فراهم مى سازد).(1)،(2)