راهبری قیام آخرالزمان توسط حضرت مهدی(عج) با وجود حضرت عیسی(ع)!

چرا با وجود حضرت عیسی(ع)، امام مهدی(عج) رهبری قیام آخرالزمان را بر عهده دارد؟!

اولا: اگر این ایراد مورد قبول باشد، باید این سوال قبل از ایراد شبهه گر مطرح باشد که چرا رسول خدا(ص) چون حضرت عیسی(ع) و به جای ایشان محفوظ و زنده نگاه داشته نشده که رهبر قیام آخرالزمان باشد؟! اگر طول عمر حضرت عیسی(ع) به واسطه ایمان دینی مورد قبول و از لحاظ علمی هم ممکن است، این طول عمر به طریق اولی برای رسول خدا(ص) شایسته و ممکن خواهد بود. اما اراده و مصلحت الهی چنین اقتضا کرده که حضرت رسول(ص) از دنیا برود و حضرت عیسی(ع) زنده بماند . بنابر همین اقتضای حکمت الهی امام و رهبر قیام آخرالزمان از اولاد رسول خدا(ص) است که روایات فریقین نیز آن را تایید می کند.
ثانیا: شأنیت والاتر مقام امامت در مقایسه با مقام هایی چون «نبوت» و «رسالت» که به نوعی اقامه تمامی وظایف و به ثمر رساننده ارزش ها و آرمان های آن دو مقام  است، اقتضای این را دارد که امام مهدی(عج) عهده دار چنین مأموریت خطیری یاشند. به خصوص که نور وجود ایشات امتداد نور وجودی پیامبر اکرم(ص) با تمام فضائل شان - اعم از خاتمیت، وسعت مخاطبین رسالت برای همیشه تاریخ، دایره گسترده تر علم و معارف، ابلاغ برترین کتاب آسمانی یعنی قرآن، عصمت مطلقی که با ترک اولی هم مخدوش نشده - بر تمامی انبیای دیگر است. در نتیجه قیام ایشان گویی قیام خود پیامبر(ص) است.

ظهور نکردن امام موعود شیعه با وجود تشکیل حکومتهای شیعی!

اگر علت غیبت امام زمان شعیان ترس از حکومت های ستمگر است، چرا با وجود قدرت گرفتن شیعیان در دوره هایی مثل حکومت آل بویه، صفویان و جمهوری اسلامی ظهور نمی کند؟!

مصونیت امام زمان(عج) از خطر گزندهای دشمنان و ستمکاران فقط یکی از دلایل غیبت حضرت شان است، اما این غیبت حکمت های دیگری نیز دارد که مهم ترین آنها آمادگی روانی و اجتماعی و فرهنگی جامعه بشری برای ظهور و برپایی حکومت عدل جهانی است. یعنی احساس یأس از تمامی مکاتب انسانی و غیروحیانی و احساس نیاز به نوع دیگری از حکومت. به عبارت دیگر یکی از حکمت های غیبت مهدی موعود(عج) ذخیره یک حجت الهی برای تحقق یافتن تام و کامل اراده خداوند در سراسر جهان است. آنچه برای تحقق این امر لازم است آمادگی در سطح وسیع و جهانی است نه در حد حکومت محلی و محدود شیعه. حضرت مهدی(عج) قرار است اسلام را فراگیر و عدل را در سراسر جهان حاکم کند.

مدت حکومت امام زمان(عج) بر اساس روایات

مطابق روايات، مدت حكومت حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) چقدر است؟

درباره مدت زمان حكومت مهدي(عج) دو دسته روايت وجود دارد: 1- رواياتى كه مدت بقاى حكومت حضرت را 10 سال يا كمتر می دانند. اين قول مشهور بين علماست ولي غالب رواياتش در مصادر اهل سنت يافت مى شود. 2- برخى روايات ديگر دلالت دارد بر اينكه مدت حكومت حضرت بيش از 10 سال است. امام على(ع) فرمود: «مهدى در مدت 30 يا 40 سال، متولى امر مردم خواهد شد».

توجیه اختلاف روایات درباره «مدت حکومت امام زمان(عج)»

اختلاف روايات در مورد «مدت حكومت حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه)» چگونه توجيه مى شود؟

سه توجیه برای اختلاف روایات مربوط به «مدت حکومت امام زمان(عج)» بیان شده است: 1- ترجيح روايات هفت سال؛ شاهد آن «مستفیض» و «متواتر» بودن روایات و شهرت در عمل به آنهاست و اینکه اصلاح جامعه در هفت سال فضیلتی برای حضرت می باشد. 2- حمل روايات به دو مرحله؛ الف) حيات امام بعد از ظهور که کمتر از ده سال است. ب) حكومت عدل جهانى توحيدى که بیش از ده سال می باشد. 3- حمل روایات بر مراحل شدت و ضعف؛ الف) مرحله ظهور و قوت. ب) مرحله تثبيت و آرامش. ج) مرحله نهايى و حداكثري حكومت.

وسعت حکومت حضرت مهدی(عج)

از ديدگاه آيات و روايات، وسعت حكومت حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) چه مقدار است؟

مطابق برخى ادله، حكومت حضرت مهدى(عج) بر كل كره زمين است؛ زيرا هدف از خلقت، رسيدن كل بشر به عبوديت كامل است. مطابق برخى روايات، حضرت(عج) تمام زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد و تمام مناطق روي كره زمين را فتح خواهد كرد و همه مردم روى زمين موحّد شده و زمين آباد خواهد شد. در بعضی از روايات نيز حكومت مهدى(عج) از نظر گستردگى، تشبيه به حكومت ذوالقرنين شده است.

ادیان زنده، در عصر ظهور؟

آیا در زمان ظهور حضرت حجت(عج) که زمان غلبه دین اسلام و تشکیل حکومت جهانی اسلام است، ادیان الهی دیگر نیز (مانند مسیحیت و یهودیت) وجود دارند، یا اینکه به جز اسلام دینی باقی نمی ماند؟

با توجه به آیات و روایات، بعد از ظهور امام مهدی(عج) هیچ دین زنده ای به جز اسلام وجود نخواهد داشت و اسلام بر سرتاسر جهان حاکم خواهد شد. امّا با این همه نمى توان گفت که اقلّیّت هاى کوچکى از پیروان ادیان آسمانى دیگر مطلقاً وجود نخواهد داشت؛ هر چند اکثریّت انسانها به نظام توحیدى اسلام گرایش خواهند کرد، امّا امکان دارد افرادى بر اثر اشتباه یا تعصّب، بر عقیده پیشین باقى بمانند و این یک امر طبیعى است. البتّه اگر چنین اقلّیّتى هم وجود داشته باشد، به صورت یک اقلّیّت سالم و با حفظ شرایط «اهل ذمّه» مورد حمایت آن حکومت اسلامى خواهند بود.

شهادت امام زمان(عج) در حکومت عدل جهانی؟!

اگر حكومت حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه) عدالت محور است، پس چرا ایشان را به شهادت مى رسانند؟

دليل قطعي بر شهادت حضرت مهدى(عج) وجود ندارد؛ چون اولاً: مسئله شهادت حضرت، با روايات دلالت کننده بر اصلاح عموم مردم در عصر ظهور، سازگارى ندارد. ثانياً: روايات عام شهادت امامان(ع) را مى توان در مورد امام زمان(عج) تخصيص زد. ثالثاً: روايت شهادت حضرت بدست زن تمیمی مشكل سندي دارد. رابعاً: رواياتى وجود دارد كه حضرت مهدى(عج) به مرگ طبيعى از دنيا مى روند.

اصلاح تمام مردم در حکومت امام زمان(عج)؟!

آيا در حكومت حضرت مهدى(عجل الله تعالى فرجه) تمام مردم اصلاح خواهند شد؟

مطابق برخى از روايات، اصلاحات حضرت مهدى(عج) فراگير بوده و شامل همه افراد روى زمين خواهد شد. به فرموده امام حسن(ع)، خداوند در آخرالزمان مردى را بر مى انگيزاند كه بوسیله او تمام منحرفان و فاسدان اصلاح می گردند.

«كوفه»، پایتخت حکومت حضرت مهدی(عج)

مقر حكومت امام مهدى(عجل الله تعالى فرجه) بعد از ظهور كجاست؟

بنابه گفته روايات، پايتخت حكومت حضرت مهدى(عج)، شهر «كوفه» خواهد بود. امام باقر(ع) مى فرمايد: «مهدى(ع) قيام مى كند و به سوى كوفه مى رود و منزلش را آنجا قرار مى دهد»، حضرت على(ع) نیز در این باره مى فرمايد: «روزگارى فرا می رسد كه مسجد كوفه، عبادتگاه و مصلاى مهدى(عج) گردد».

مدت حکومت مهدی(عج) از نظر قواعد عمومی

مطابق قواعد عمومى، مدت حكومت عدل امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) چقدر است؟

مطابق قواعد عمومى، زمان لازم براى حكومت عدل جهانى امام زمان(عج) بايد طولانی باشد تا بتواند اهداف عالى خلقت بشر را که ايجاد عبودیتي خالص براي همه مردم است در اين دنيا تحقق بخشد.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الصّادقُ عليه السّلام :

مَنْ ذُکِرْنا عِنْدَهُ فَفاضَتْ عَيْناهُ حَرَّمَ اللّهُ وَجْهَهُ عَلَى النّارِ.

نزد هر کس که از ما (و مظلوميت ما) ياد شود و چشمانش پر از اشک گردد، خداوند چهره اش را بر آتش دوزخ حرام مى کند.

بحارالانوار، ج 44، ص 285