یهود دو ایراد بر پیامبر(ص) داشتند 1- گوشت و شیر شتر در آئین ابراهیم(ع) حرام بوده، و یهود هم آنها را حرام مى دانند. پس چگونه کسى که آنها را حرام نمى داند دم از آئین ابراهیم مى زند؟ 2- تمام پیامبرانى که از دودمان اسحاق بودند به سوى بیت المقدس نماز مى خواندند، پس چگونه کسى که خود را وفادار به آئین پیامبران گذشته می داند کعبه را قبله گاه خود انتخاب کرده است؟ آیات فوق نازل شد و به آنها پاسخ داد.

بعد از اینکه ابو قیس از دنیا رفت، فرزندش طبق رسم جاهلیت به نامادرى خود پیشنهاد ازدواج نمود، نامادرى او از پیغمبر(ص) کسب تکلیف کرد، آیه فوق نازل شد و از این کار به شدت نهى کرد.

 این آیه درشأن عموزادگان اوس بن ثابت نازل شده که بعد از مرگ او اموال وی را بین خود تقسیم کردند وبه همسر و فزندانش چیزی ندادند. همسرش به پیامبر شکایت کرد. این آیه نازل شد و خط بطلان بر این سنت غلط کشید.

 دو شان نزول درباره این آیات ذکر شده: 1-  در شأن برادران عبدالرحمن بن ثابت نازل شد که بعد از مرگ او اموال وی را بین خود تقسیم کردند و به همسر و فرزندانش ندادند و همسرعبدالرحمن به پیامبر(ص) شکایت کرد.  2- جابر بن عبداللّه در مورد نحوه تقسیم ارث از پیامبر(ص) سوال کرد که آیات فوق نازل شد و به آن پاسخ داد.

این آیه درباره کسانى نازل  شد که همسران خود را بدون این که مثل یک همسر با آنها رفتار کنند، نگه مى داشتند،  تا اینکه بمیرند و اموالشان را تملک کنند. یا اینکه همسرانشان مهر سنگین داشتند و تمایل به ادامه زندگی با آنها نداشتند، به خاطر سنگینی مهر، طلاقشان نمی دادند و آنها را تحت فشار قرار مى دادند تا مهرشان را ببخشند و طلاق گیرند.

این آیات درباره کسانی نازل شد که هرگاه مى خواستند همسرخود را طلاق دهند و ازدواج جدیدى کنند طبق رسم جاهلیت، براى فرار از پرداخت مهر، همسر خود را به اعمال منافى عفت متهم مى کردند و بر او سخت مى گرفتند، تا مهر خویش را بپردازد و طلاق گیرد و همان مهر را براى همسر دوم قرار مى دادند.

مقایسه وضعیت مالی متفاوت مسلمین با غیر مسلمین، این سؤال را براى بعضى طرح کرده بود که چرا افراد بى ایمان این چنین در ناز و نعمتند، اما مومنین در رنج و عذاب و فقر و پریشانى زندگى مى کنند؟ لذا آیات فوق نازل شد و به این سؤال پاسخ گفت.

این آیه درباره مؤمنان اهل کتاب است، آنهائى که دست از تعصب هاى ناروا برداشتند و به صفوف مسلمانان پیوستند. ولى به عقیده جمعى از مفسران، آیه در مورد«نجاشى» زمامدار رعیت پرور حبشه نازل گردید. وقتی خبر درگذشت او به پیامبر(ص) الهام شد، به اتفاق مسلمانان به قبرستان بقیع آمد و از دور بر او نماز گذاشت. منافقان گفتند: محمّد(ص) بر مرد کافرى که هرگز او را ندیده است نماز مى گذارد. آیه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.

شخصى برادر ثروتمندى داشت که از دنیا رفت. او به عنوان سرپرستى از یتیمان برادر، اموال او را به تصرف درآورد و هنگامى که برادرزاده به حد رشد رسید، از دادن حق او امتناع ورزید، موضوع را به خدمت پیامبر(ص) عرض کردند، آیه نازل گردید و مرد غاصب بر اثر شنیدن آن توبه کرد و اموال را به صاحبش بازگرداند.

قبل از اسلام مردان حجاز دختران یتیم را به عنوان تکفّل به خانه خود مى بردند، و بعد با آنها ازدواج کرده، اموال آنها را هم تملک مى کردند، و حتى مهریه آنها را کمتر از معمول قرار مى دادند و به آسانى هم آنها را رها مى ساختند. آیه فوق در این زمینه نازل شد و به سرپرستان ایتام دستور داد در صورتى با دختران یتیم ازدواج کنند که عدالت را به طور کامل درباره آنها رعایت نمایند.