سوره صفّ
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ
کَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ
إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفّاً کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ
اى کسانى که ایمان آورده اید! چرا سخنى مى گوئید که عمل نمى کنید؟!
نزد خدا بسیار موجب خشم است که سخنى بگوئید که عمل نمى کنید!
خداوند کسانى را دوست مى دارد که در راه او پیکار مى کنند گوئى بنائى آهنین اند!
مفسران براى آیه «لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ»، شأن نزول هاى متعددى ذکر کرده اند که، تفاوت زیادى با هم ندارد، از جمله این که:
1 ـ جمعى از مؤمنان بودند که مى گفتند: بعد از این، هر وقت با دشمن روبرو شویم، پشت نخواهیم کرد، و فرار نمى کنیم، ولى به گفته خود وفا نکردند، و در روز «احد» فرار نمودند، تا آنجا که پیشانى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و دندان مبارک او شکسته شد.
2 ـ هنگامى که خداوند ثواب شهداى «بدر» را بیان کرد، جمعى از صحابه گفتند: حال که چنین است، ما در جنگ هاى آینده، تمام نیروى خود را به کار خواهیم گرفت، ولى در «احد» فرار کردند، آیه فوق نازل شد و آنها را سرزنش نمود.
3 ـ جمعى از مؤمنان، پیش از آنکه حکم جهاد نازل شود مى گفتند: اى کاش! خداوند بهترین اعمال را به ما نشان مى داد تا عمل کنیم، چیزى نگذشت که خداوند به آنها خبر داد: «افضل اعمال، ایمان خالص و جهاد است»، اما این خبر آنها را خوش نیامد، و تعلل ورزیدند، آیه نازل شد و آنها را ملامت کرد.
* * *
