وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْمَحیضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحیضِ وَ لاتَقْرَبُوهُنَّ حَتّى یَطْهُرْنَ فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ التَّوّابینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ
نِساؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَأْتُوا حَرْثَکُمْ أَنّى شِئْتُمْ وَ قَدِّمُوا لاَِنْفُسِکُمْ وَ اتَّقُوا اللّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّکُمْ مُلاقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنینَ
و از تو، درباره حیض سؤال مى کنند، بگو: چیز زیانبار و آلوده اى است; از این رو در حالت قاعدگى، از زنان کناره گیرى کنید! و با آنها نزدیکى ننمایید، تا پاک شوند. وهنگامى که پاک شدند! از طریقى که خدا به شما فرمان داده، با آنها آمیزش کنید! خداوند، توبه کنندگان را دوست دارد، و پاکان را (نیز) دوست دارد.
زنان شما، محل بذرافشانى شما هستند، پس هر زمان که بخواهید، مى توانید با آنها آمیزش کنید. و (سعى نمائید با پرورش فرزندان صالح) اثر نیکى براى خود، از پیش بفرستید! و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد و به مؤمنان، بشارت ده!
زنان در هر ماه، به مدت حداقل سه روز، و حداکثر ده روز، قاعده مى شوند و آن عبارت از خونى است که با اوصاف خاصى که در کتب فقه آمده از رحم آنها خارج مى گردد، زن را در چنین حال «حائض» و آن خون را خون «حیض» مى گویند: آئین کنونى یهود و نصارا احکام ضد یکدیگر در مورد آمیزش مردان با چنین زنانى دارند که براى هر کس حالت استفهام ایجاد مى نماید.
جمعى از یهود مى گویند: معاشرت مردان با این گونه زنان مطلقاً حرام است هر چند به صورت غذا خوردن سر یک سفره و یا زندگى در یک اطاق باشد، مثلاً مى گویند: جایى که زن حائض بنشیند مرد نباید بنشیند، اگر نشست باید لباس خود را بشوید و الاّ نجس است، و نیز اگر در رختخواب او بخوابد لباس و بدن را باید شستشو دهد.
به طور خلاصه زن را در این مدت، یک موجود ناپاک و لازم الاجتناب مى دانند.
در مقابل این گروه، نصارا هستند که مى گویند: هیچ گونه فرقى میان حالت حیض زنان وغیر حیض نیست،همه گونه معاشرت حتى آمیزش جنسى،باآنان بى مانع است!
مشرکان عرب به خصوص آنها که در «مدینه» زندگى مى کردند، کم و بیش به خلق و خوى یهود، انس گرفته بودند و با زنان حائض مانند یهود رفتار مى کردند و در زمان عادت ماهیانه از آنها جدا مى شدند، همین اختلاف در آئین و افراط و تفریط هاى غیر قابل گذشت، سبب شد که بعضى از مسلمانان از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) در این باره سؤال کنند، در پاسخ آنان این آیه نازل شد.
* * *
