وَ لاتَقُولُوا لِمَنْ یُقْتَلُ فی سَبیلِ اللّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْیاءٌ وَ لکِنْ لاتَشْعُرُونَ
و به آنها که در راه خدا کشته مى شوند، مرده مگوئید! بلکه آنان زنده اند، ولى شمانمى فهمید!
بعضى از مفسران از «ابن عباس» در شأن نزول این آیه چنین نقل کرده اند که: این آیه درباره کشته شدگانِ میدانِ جنگِ «بدر» نازل گردید، آنها چهارده تن بودند، شش
نفر از مهاجران، و هشت نفر از انصار، بعد از پایان جنگ عده اى تعبیر مى کردند: فلان کس مرد، آیه فوق نازل شد و با صراحت آنها را از اطلاق کلمه «میّت» بر شهیدان نهى کرد.(1)
* * *
1. «مجمع البیان»، ذیل آیه مورد بحث; «تفسیر رازى»، ج 4، ص125، ذیل آیه مورد بحث; «تفسیر آلوسى»، ج 2، ص19، ذیل آیه مورد بحث.