سوره نور   

الزّانِی لا یَنْکِحُ إِلاّ زانِیَةً أَوْ مُشْرِکَةً وَ الزّانِیَةُ لا یَنْکِحُها إِلاّ زان أَوْ مُشْرِکٌ وَ حُرِّمَ ذلِکَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ

مرد زناکار جز با زن زناکار یا مشرک ازدواج نمى کند; و زن زناکار را، جز مرد زناکار یا مشرک، به ازدواج خود در نمى آورد; و این کار بر مؤمنان حرام شده است!

بعضى از مفسران بزرگ در شأن نزول آیه چنین نوشته اند: «مردى از مسلمانان از پیامبر(صلى الله علیه وآله) اجازه خواست که با «ام مهزول» ـ زنى که در عصر جاهلیت به آلودگى معروف بود، و حتى پرچمى براى شناسائى بر در خانه خود نصب کرده بود! ـ ازدواج کند، آیه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت».(1)

در حدیث دیگرى نیز از امام باقر(علیه السلام) و امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: «این آیه در مورد مردان و زنانى است که در عصر رسول خدا(صلى الله علیه وآله) آلوده زنا بودند، خداوند مسلمانان را از ازدواج با آنها نهى کرد، و هم اکنون نیز مردم مشمول این حکمند هر کس مشهور به این عمل شود، و حدّ الهى به او جارى گردد، با او ازدواج نکنید تا توبه اش ثابت شود».(2)

* * *

1. «مجمع البیان»، ذیل آیه مورد بحث; «بحار الانوار»، ج 66، ص119 ; «قرطبى»، ج 12، ص168 .

2. «مجمع البیان»، ذیل آیه مورد بحث; «کافى»، ج 5، ص355; «نور الثقلین»، ج 3، ص572.