قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنّا إِلاّ أَنْ آمَنّا بِاللّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْنا وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَ أَنَّ أَکْثَرَکُمْ فاسِقُونَ
قُلْ هَلْ أُنَبِّئُکُمْ بِشَرّ مِنْ ذلِکَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللّهِ مَنْ لَعَنَهُ اللّهُ وَ غَضِبَ عَلَیْهِ وَ جَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَ الْخَنازیرَ وَ عَبَدَ الطّاغُوتَ أُولئِکَ شَرٌّ مَکاناً وَ أَضَلُّ عَنْ سَواءِ السَّبیلِ
بگو: «اى اهل کتاب! آیا به ما خرده مى گیرید؟! جز این است که به خداوند یگانه، و به آنچه بر ما نازل شده، و به آنچه پیش از این نازل گردیده، ایمان آورده ایم. و این، به خاطر آن است که بیشتر شما، از راه حق، خارج شده اید».
بگو: «آیا شما را از کسانى که موقعیت و پاداششان نزد خدا بدتر از این است، با خبر کنم؟ کسانى که خداوند آنها را از رحمت خود دور ساخته، و مورد خشم قرار داده، و از آنها، میمون ها و خوک هائى قرار داده، و پرستش بت کرده اند; موقعیت و محل آنها، بدتر است; و از راه راست، گمراه ترند».
از «عبداللّه بن عباس» نقل شده: جمعى از یهود نزد پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمده، درخواست کردند: عقائد خود را براى آنها شرح دهد، پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود:
من به خداى بزرگ و یگانه ایمان دارم، و آنچه بر ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب، موسى، عیسى(علیهم السلام) و همه پیامبران الهى نازل شده را حق مى دانم، و در میان آنها جدائى نمى افکنم.
آنها گفتند: ما عیسى(علیه السلام) را نمى شناسیم و به پیامبرى نمى پذیریم، سپس افزودند:
ما هیچ آئینى را بدتر از آئین شما سراغ نداریم! آیات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.
* * *
