طه
ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى
إِلاّ تَذْکِرَةً لِمَنْ یَخْشى
طه.
ما قرآن را بر تو نازل نکردیم که خود را به زحمت بیفکنى!
آن را فقط براى یادآورى کسانى که (از خدا) مى ترسند نازل ساختیم.
روایات فراوانى در شأن نزول نخستین آیات فوق آمده که از مجموع آنها استفاده مى شود، پیامبر(صلى الله علیه وآله) بعد از نزول وحى و قرآن، عبادت بسیار مى کرد، مخصوصاً ایستاده به عبادت مشغول مى شد آن قدر که پاهاى او متورم گردید، گاه براى آن که بتواند به عبادت خود ادامه دهد، سنگینى خود را بر یک پا قرار مى داد، و گاه بر پاى دیگر، گاه بر پاشنه پا مى ایستاد و گاه بر انگشتان پا.
آیات فوق نازل شد و به پیامبر(صلى الله علیه وآله) دستور داد: این همه رنج و ناراحتى بر خود تحمیل نکند.(1)
* * *
1. براى آگاهى از این روایات به «تفسیر نور الثقلین» و «درّ المنثور»، آغاز سوره «طه» مراجعه فرمائید.