یَسْئَلُونَکَ ما ذا یُنْفِقُونَ قُلْ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ خَیْر فَلِلْوالِدَیْنِ وَ الاَْقْرَبینَ وَ الْیَتامى وَ الْمَساکینِ وَ ابْنِ السَّبیلِ وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَیْر فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلیمٌ
از تو سؤال مى کنند چه چیز انفاق کنند؟ بگو: «هر خیر و نیکى (و سرمایه سودمندمادّى و معنوى) که انفاق مى کنید، باید براى پدر و مادر و نزدیکان و یتیمان و مستمندان و درماندگان در راه باشد». و هر کار خیرى که انجام دهید، خداوند از آن آگاه است. (لازم نیست تظاهر کنید، او مى داند).
«عَمرو بن جَمُوح» پیر مردى بزرگ و ثروتمند بود، به پیامبر عرض کرد: از چه چیز صدقه بدهم و به چه کسانى؟
آیه فوق نازل شد و به او پاسخ گفت.(1)
* * *
1. «مجمع البیان»، ذیل آیه مورد بحث; «روح المعانى»، ج 2، ص91 و «تفسیر کبیر»، ج 6، ص23 (ص381); «فقه القرآن» قطب راوندى، ج 1، ص240 و دیگر تفاسیر.