یَعْتَذِرُونَ إِلَیْکُمْ إِذا رَجَعْتُمْ إِلَیْهِمْ قُلْ لاتَعْتَذِرُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَکُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللّهُ مِنْ أَخْبارِکُمْ وَ سَیَرَى اللّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلى عالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهادَةِ فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
سَیَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَکُمْ إِذَا انْقَلَبْتُمْ إِلَیْهِمْ لِتُعْرِضُوا عَنْهُمْ فَأَعْرِضُوا عَنْهُمْ إِنَّهُمْ رِجْسٌ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ جَزاءً بِما کانُوا یَکْسِبُونَ
یَحْلِفُونَ لَکُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنْ تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنَّ اللّهَ لایَرْضى عَنِ الْقَوْمِ الْفاسِقینَ
هنگامى که به سوى آنها (که از جهاد تخلف کردند) بازگردید، از شما عذرخواهى مى کنند; بگو: «عذرخواهى نکنید، ما هرگز (سخن) شما را باور نخواهیم کرد! چرا که خدا ما را از اخبارتان آگاه ساخته; و خدا و رسولش، اعمال شما را مى بینند; سپس به سوى کسى که داناى پنهان و آشکار است بازگشت داده مى شوید; و او شما را به آنچه انجام مى دادید، آگاه مى کند (و جزا مى دهد)»!
هنگامى که به سوى آنان بازگردید، براى شما به خدا سوگند یاد مى کنند، تا از آنها اعراض (و صرف نظر) کنید; از آنها اعراض کنید (و روى بگردانید); چرا که پلیدند! وجایگاهشان دوزخ است، به کیفر اعمالى که انجام مى دادند.
براى شما قسم یاد مى کنند تا از آنها راضى شوید; اگر شما از آنها راضى شوید، خداوند (هرگز) از جمعیت فاسقان راضى نخواهد شد!
بعضى از مفسران مى گویند: این آیات درباره گروهى از منافقان، که تعدادشان بالغ بر هشتاد نفر مى شد، نازل گردید; زیرا هنگامى که پیامبر(صلى الله علیه وآله) از «تبوک» بازگشت، دستور داد: هیچ کس با آنها مجالست نکند و سخن نگوید، آنها که خود را در فشار شدید اجتماعى دیدند، در مقام عذرخواهى برآمدند، آیات فوق نازل شد و وضع آنها را مشخص ساخت.
* * *
