زمخشري در کتاب ربيع الأبرار در مورد نسب عمرو بن عاص می نویسد: «نابغه»  كنيزی بود که ابو لهب، اُمية بن خلف، هشام بن مغيره، ابو سفيان و عاص بن وائل با او زنا كردند و نطفه عمرو از یکی از این پنج نفر بسته شد. پس از تولد، هر يك از آنان مدّعى پدری عمرو بودند. ولی نابغه او را فرزند عاص بن وائل دانست، وقتی به او گفتند چرا نسب ابو سفيان را كه برتر است، برنگزیدی؟ پاسخ داد؛ چون عاص بن وائل خوب خرج مى كند و ابو سفيان بخيل و چشمْ تنگ است.

ابولهب، عموى پيامبر(ص) و فرزند عبدالمطلب تنها كسى است از مشركان مكه كه نامش در قرآن مجيد آمده، و تأكيد شده كه او حتماً از دوزخيان است، و پیشگویی کرده كه او هرگز ايمان نخواهد آورد. بسيارى از مشركان مكه واقعاً و بعضى ظاهراً ايمان آوردند. اما از كسانى كه نه در واقع و نه در ظاهر ايمان نياوردند ابولهب و همسرش ام جميل خواهر ابوسفيان بود. قرآن در سوره تبّت آشكارا خبر داده است كه اين دو هرگز ايمان نخواهند آورد و اين از خبرهاى غيبى قرآن مجيد است.

بعد از حادثه احد، «کعب بن اشرف» از بزرگان یهود به اتفاق هفتاد نفر از یهودیان به سوى مکّه آمد تا با مشرکان مکّه هم پیمان شوند یکى از اهل مکّه گفت: اگر مى خواهید با شما هم پیمان شویم اول در برابر این دو بت، سجده کنید و به آنها ایمان بیاورید و آنان چنین کردند بعد ابو سفیان رو به «کعب» کرده، گفت: به عقیده تو ما و محمّدکدام به حق نزدیک تریم؟کعب گفت: به خدا سوگند آئین شما از آئین محمّد بهتر است! در این هنگام آیات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.

بعد جنگ احد لشکر «ابو سفيان» تصميم به مراجعت و نابود کردن باقيمانده مسلمانان گرفتند وليکن از خبر مقاومت عجيب و شرکت مجروحان در ميدان نبرد وحشت کرده، و با شنيدن خبر ساختگي پيوستن ارتش تازه نفس و انبوه «مدينه» به مسلمين، تصميم قطعى به عقب نشينى گرفتند ولی توسط افرادی به مسلمين خبر رساندند که: «ابو سفيان» با لشکر انبوهى به سوى«مدينه» مى آيند. اين خبر، به پيامبر و مسلمانان رسيد، گفتند: «حَسْبُنَا اللّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِيْلُ» اين آيات در پايمردي مسلمين نازل شد.

بعد از حادثه احد، کعب بن اشرف به اتفاق هفتاد نفر از یهودیان به مکّه آمدند تا با مشرکان بر ضد پیامبر(ص) هم پیمان شوند. یکى از اهل مکّه به کعب گفت: اگر مى خواهید با شما هم پیمان شویم باید در برابر این دو بت سجده کنید و آنان چنین کردند، سپس در کنار کعبه هم پیمان شدند. ابو سفیان به کعب گفت: به عقیده تو ما که کعبه را آباد نگه می داریم و محمّد که از دین نیاکان خود دست برداشته، کدام به حق نزدیک تریم؟ کعب گفت آئین شما بهتر است. این آیات نازل شد و به آنها پاسخ گفت.

مدثر به معنی آرمیدن در بستر و جامه بر سر کشیدن است و اطلاق آن بر پیامبر(ص) بخاطر این است که از مشرکان، که بعد از مشورت با هم تصمیم گرفتند به کسانی که درباره پیامبر(ص) از آنها پرس و جو می کنند بگویند: ساحر است، سخت ناراحت بود و بیمارگونه در بستر آرمید. یا بعد از آنکه برای اولین بار بر پیامبر(ص) وحی شد نوعی ترس و لرز به حضرت دست داد و در بستر جامه به خود پیچید و یا منظور جامه نبوت است که بر تن کرد... .