واحدى و ثعلبى از طریق ابن عباس و دیگران نقل کرده اند: آیات؛ 33،34،35 سوره نجم درباره عثمان نازل شده است؛ زیرا او زیاد انفاق مى نمود تا جبران گناهانش باشد. روزى برادر رضاعى او عبدالله بن ابى سرح به او گفت شتر خویش و پالان آن را به من بده، من نیز همه گناهان تو را به گردن مى گیرم! عثمان نیز این کار را کرد و از دادن صدقه دست بر داشت. سپس آیات سوره نجم در رابطه با او نازل شد. آنچه موجب شگفتى است پذیرش حرف او توسط جناب عثمان است که با تعداد زیادى از آیات الهى در تضاد مى باشد.

از نظر عثمان فقط کسی که توشه سفر داشته باشد باید نماز را شکسته بخواند. درحالیکه آنچه ادلّه بر آن دلالت دارد و همه بر آن فتوا داده اند، این است که تاجر و جمع کننده خراج و کشاورز و چوپان و دیگران اگر به مقدار سفر برسند، باید نمازشان را شکسته بخوانند، و آنها با بقیّه مسافران یکسان و در این جهت فرقى بین اصناف مختلف نیست  و تفصیل خلیفه، فتوایى بدون دلیل و دیدگاهى مخصوص به خود اوست.

بخارى و مسلم از مروان بن حکم نقل مى کند: در بین راه مکّه و مدینه شنیدم که عثمان از متعه حجّ و از جمع بین عمره و حجّ نهى مى کرد، چون على این را دید با صداى بلند براى حجّ و عمره تلبیه گفت و فرمود: «من سنّت رسول خدا(ص) را به خاطر گفته هیچ یک از مردم ترک نمى کنم». ابن قیم مى نویسد: عثمان رأى و نظر خود را در این مسأله از عمر گرفته است. ابن عباس می گوید: عمر مى گفت: بخدا قسم من شما را از متعه حج نهى مى کنم در حالیکه این حکم در کتاب خدا وجود دارد و پیامبر خدا آن را انجام مى داد.

زید بن خالد جهنى می گوید: از عثمان حکم نزدیکی بدون خروج منی را پرسیدم، گفت: وضو مى گیرد و آلت خود را مى شوید، این را از پیامبر(ص) شنیدم. اولا: این فتوا با روایاتى که در منابع اهل سنت آمده در تعارض است. ثانیا: فتواى فقهاى عامّه نیز خلاف آن است و طبق سنّت اگر به اندازه ختنه گاه داخل کند جنابت حاصل می شود. ثالثا: اینکه در روایت آمده على(ع) و دیگران با عثمان در این فتوا موافقت کرده اند نیز دروغی است برای پرده پوشی بر جهل خلیفه؛ چراکه امام على(ع) در همین مسأله، خلیفه دوم را تخطئه کرده.

نخستین کسى که خطبه را پیش از نماز خواند عثمان بود. سپس اُمویان که پس از عثمان بر اوضاع مسلّط شدند با وى همراهى کرده و با سنّتِ پیامبر(ص) مخالفت کردند و خطبه را پیش از نماز ایراد کردند. در حالی که آنچه در سنّت شریفه ثابت است این است که خطبه نماز عید فطر و قربان پس از نماز باید خوانده شود و نمى توان به صرف ادّعاى مصلحت براى مردم سنّت پیامبر(ص) را ترک کرد.

جاحظ و ملک العلماء و بلاذرى و أبومخنف می گویند:  عثمان بر روی منبر در سخنرانى گیر می کرد و بلد نبود خطبه بخواند و می گفت: همانا ابوبکر و عمر براى این جایگاه کلامى آماده مى کردند، من براى آن خطبه مهیّا نکرده ام و کلامى آماده ننموده ام و شما بیشتر به امام عادل محتاجید تا به امام خطیب، و به زودى خطبه ها به گونه اى شایسته براى شما ایراد خواهد شد و ان شاءالله خواهید فهمید. و در روى منبر براى طولانى کردن خطبه از مردم سؤال مى کرد و أخبار روز و قیمت کالاها را جویا مى شد.

در روایات آمده عثمان درباره زنى که بچه شش ماهه به دنیا آورده بود، حکم به سنگسار کرد. امام علی(ع) با استدلال به آیات قرآن، بیگناهی زن را اثبات کرد.