مسيحيّت امروز، به مذاهب سه گانه معروف: كاتوليك، پُروتِستان و اُرتودُكس تقسيم شده است. كاتوليك‌ها اكثريّت مسيحيان را تشكيل مى‌دهند و نامشان از واژه «كاتوليك» به معنى كليسا و كنيسه مشتق شده و از كليساى روم و پاپ پيروى مى‌كنند. فرقه ارتودكس با جدايى كامل كليساى روم شرقى از غربى به صورتى مستقل درآمد. فرقه سوم نيز با مخالفت مارتين لوتر در برابر دستگاه پاپ و سپس تكفير او از سوي كليساى رُم و آتش زدن تكفيرنامه پاپ و حمايت بسيارى از روشنفكران از لوتر تشكيل يافت و به صورت مذهب پروتستان درآمد.

پروتستان ها که حدود 30 درصد مسیحیان جهان را شامل می شوند، دارای اعتقادات متفاوتی می باشند. مثلا؛ در حصول نجات ایمان را کافی می دانند و عمل صالح را در نجات بشر موثر نمی دانند. اعتقاد به برزخ در نزد پروتستان ها پذیرفته شده نیست. پروتستان ها کتاب مقدس را تنها منبع اساسی برای ایمان مسیحی می شمارند و گفته های پاپ و سنن کلیسایی از اعتبار چندانی نزد آنان برخوردار نیست و لزوم تجرد کشیشان را انکار می کنند.

پیدایش کلیسای ارتدوکس قبل از آن که ریشه ی اعتقادی داشته باشد، منشأ جغرافیایی داشته و ناشی از جدایی وتجزیه  روم به بخش شرقی و غربی بود. امروزه مسیحیان روسیه، یونان، بلغارستان، صربستان، آلبانی و رومانی پیرو کلیسای ارتدوکس اند و کلیساهای محلی کوچک تر، یعنی کلیسای سوریه، گریگوری ارمنی، قُبطی و اتیوپی هم منسوب به این شعبه از مسیحیت هستند.

ساختمان کلیسای ارتدوکس از سه قسمت ترکیب می شود؛ ابتدا مدخل ورودی که در آن حوض مخصوص تعمید قرار دارد که توبه کاران و افرادی که می خواستند تعمید بگیرند در آن می ایستادند. صحن کلیسا که جمعیت برای برگزاری مراسم عبادی در آن جا می ایستند. سکوی وعظ که انجیل روی آن تلاوت می شود و خطابه هم در آن جا القا می شود و روی شاه نشین برجسته ای قرار دارد.

عشای ربانی کسانی که می خواهند تعمید بگیرند با این عبارت شروع می شود «مبارک است سلطنت پدر و پسر و روح القدس، اکنون و برای همیشه ی جهان بی پایان» که به دنبال قرائت دعایی طولانی و به وسیله ی شماس که از حفظ می خواند آغاز می شود و در ادامه با اذکار و نیایش های دیگری به پایان می رسد.

کلیساهای شاخص ارتدوکس عبارتند از: 1ـ اسقف نشین قسطنطنیه.2ـ اسقف نشین اسکندریه.3ـ اسقف نشین انطاکیه.4ـ اسقف نشین اورشلیم.5ـ کلیسای روس.6ـ کلیسای بلغاری.7ـ کلیسای صربی.8ـ کلیسای رومانی.9ـ کلیسای یونانی، و دیگر کلیساهای ارتدوکس مانند: فنلاند، استونی، و  ....

گروه کاتوزیان (ژزوئیست ها) از جماعت هایی تشکیل می شود که به طور کلی، یا به طور اصلی کشیشانی بوده اند که برای کار چوپانی نامزد شده بودند. نخستین گروه از این طبقه، تی تاین و مهمترین گروه آن، گروه ژروئیت یا جماعت مسیح است. اعضای این گروه در مقابل هیچ قانون محدود کننده ای خاضع نیستند و از عادات ویژه ی رهبانی عاری اند. آن ها در مورد اطاعت از مقامات بالاتر تأکید زیادی دارند. اعضای این فرقه به چهار دسته تقسیم می شوند: 1- نوآموز. 2- دانشجو. 3- معاونت روحانی. 4- پرفسور.

نظام های رهبانی از قدیمی ترین نظام ها هستند که تاریخ آن ها به نیمه ی اول قرون وسطا می رسد. همه آنها دارای قوانین کم و بیش دقیقی هستند. کار پیروان این نظام ها اساساً از یک سلسله اعمال مرتاضانه و زندگی فداکارانه، همچنین کارهایی که به مردان اختصاص دارد، و مطالعه تشکیل می شود. افراد این نظام ها مصداق واقعی کلمه ی «راهب» هستند.

مهمترین نظام های مندیکانت، فرانسیسکن ها و دومینیکن ها هستند و آغاز ظهورشان قرن سیزدهم است. آنها بین فقر و فعالیت های دنیوی جمع کرده اند و بنابراین، قانون محدود کننده ای ندارند. نظام فرانسیسکن ها به وسیله ی فرانسیس مقدس آسی سی تأسیس شد و به وسیله ی پاپ در سال 1223. م به رسمیت شناخته شد. این نظام دارای سه فرع است که عبارتند از: 1- فرانسیسکن های متعصب. 2- کاپوچین ها. 3- فرانسیسکن های صومعه ای.

در سال 1870 عقیده جدید مصونیت پاپ از خطا اعلام شد. در داخل کلیسای کاتولیک رُم گروهی بودند که با این عقیده به شدت مخالفت کردند و به مخالفت خود تا سرحد تکفیر ادامه دادند تا اینکه در سال 1872 به سازمان دادن خود تحت نام «کلیسای کاتولیک قدیم» اقدام کردند.