بر اساس روایات، سه معيار در تقسیم سوره ها به «مکّي» يا «مدني» وجود دارد: 1. معيار زمان؛ که ملاك هجرت پيامبر(ص) از مكّه به مدينه است. 2. معيار مكان: هر چه در مكّه و پيرامون آن نازل شده مكّي است و هر چه در مدينه و پيرامون آن نازل گرديده مدني است. 3. معيار خطاب: هر سوره كه خطاب به مشركان باشد مكّي و هر سوره اى كه خطاب به مؤمنان باشد، مدني است. البته به خاطر جامع و مانع نبودن این ملاکها به سراغ علائم تشخيص ديگري مي رويم مانند: نصّ و خبر؛ علائم ظاهرى؛ علائم محتوايى و معنوى.

مى دانيم كه امر به معروف و نهى از منكر طبق ادلّه اربعه واجب است؛ بلكه هر مقدار پوياتر و عملى تر گردد، جامعه از بالندگى و رشد بيشترى برخوردار خواهد شد. تعزيرات از زير مجموعه هاى اين دو فريضه مهمّ اسلامى به شمار مى رود. مرحله اوّل و دوم امر به معروف و نهى از منكر وظيفه همه مردم، امّا مرحله سوم كه در حقيقت مرحله تعزيراتى است، وظيفه حاكم شرع است. بنابراين ادلّه امر به معروف و نهى از منكر شامل تعزيرات نيز مى گردد، و به همان دليل كه اين دو فريضه بزرگ واجب است، تعزيرات نيز لازم مى باشد.

هر کس سوره  طارق را تلاوت کند، خداوند به تعداد هر ستاره اى که در آسمان وجود دارد ده حسنه به او مى بخشد وهر کس در نماز فریضه آن را تلاوت کند، در قیامت نزد خداوند مقام و منزلت عظیمى خواهد داشت، و از دوستان پیامبران و یاران آنها در بهشت خواهد بود.

در فضیلت تلاوت این سوره در حدیثى می خوانیم: «هر کس این سوره را تلاوت کند، به عدد هر یک از کسانى که محمّد و یارانش را استهزاء کرده، ده حسنه به او داده مى شود». در حدیث دیگری آمده است: «هر کس آن را در نماز فریضه اى بخواند، فقر از او دور مى شود، روزى به او رو مى آورد، و مرگ هاى زشت و بد از او دفع مى گردد».

در فضیلت تلاوت این سوره آمده است: هر کس این سوره را در نمازهاى فریضه و نافله اش بخواند، خداوند نماز و روزه او را قبول مى کند و او را در برابر کارهائى که در زندگى دنیا از او سرزده است، مورد محاسبه قرار نمى دهد.

امر به معروف و نهی از منکر دو فریضه اى است که قرآن هلاکت اقوام پیشین را به سبب فراموشی آن دو اصل دانسته و مى فرماید: «چرا در قرون پیش از شما دانشمندان صاحب قدرتى نبودند که از فساد در زمین جلوگیرى کنند». همچنین می فرماید: «شما بهترین امتى بودید که آفریده شدید [چه این که] امر به معروف مى کنید و نهى از منکر». از سویی امام باقر(ع) می فرماید: «امر به معروف و نهى از منکر دو فریضه بزرگ الهى است که بقیّه فرایض با آن ها بر پا مى شوند و به وسیله این دو، راه ها امن مى گردد و کسب و کار حلال مى شود و ...».

هر کس سوره «مدثر» را بخواند به تعداد هر یک از کسانى که پیامبر(ص) را در مکّه تصدیق یا تکذیب کردند به او ده حسنه داده مى شود و اگر آن را در نماز فریضه بخواند در جوار و درجه پیامبر(ص) خواهد بود و در زندگى دنیا بدبختى و رنج دامنش را هرگز نگیرد.

هر کس دو سوره «انفطار» و «انشقاق» را تلاوت کند، و آن دو را در نماز فریضه و نافله برابر چشم خود قرار دهد، هیچ حجابى او را از خدا محجوب نمى دارد، و چیزى میان او و خداوند حائل نمى شود، پیوسته [با چشم دل] به خدا مى نگرد و خدا [با لطفش] به او نگاه مى کند، تا از حساب مردم فارغ شود.

هر کس سوره مطففین را بخواند، خدا او را از شراب طهور زلال و خالص که دست احدى به آن نرسیده است در روز قیامت سیراب مى کند و هر کس در نمازهاى فریضه خود سوره مطففین را بخواند، خداوند امنیت از عذاب دوزخ را در قیامت به او عطا مى کند.

کسى که سوره انشقاق را بخواند، خداوند او را از این که در قیامت نامه اعمالش به پشت سرش داده شود، در امان مى دارد؛ و اگر دو سوره انفطار و انشقاق را بخواند و در نماز فریضه و نافله برابر چشمش قرار دهد، خداوند او را به خواسته هایش مى رساند، چیزى میان او و خدا حائل نمى شود و خداوند به او نظر لطف دارد تا از حساب مردم فارغ شود.