این اشکالات ناشی از بیگانگی این افراد نسبت به قرآن کریم و اصول و مبانی ادبیات عرب می‌باشد؛ و چه ناپسند است كسانى كه از قواعد زبان عربى آگاهى ندارند، بر كهن‌ترين و محكم‌ترين سند موجود اين زبانِ استوار اشكال كنند! آری قرآن صحيح ترين اسناد در دسترس ادب عربى است كه اصالت و ماندگارى اين زبان، وامدار آن مى باشد. كتابى كه معيار سبك بيانى عرب در همه عصرها و نسلها بوده و هست و اين حقيقتى است كه سرسپردگى آنان به اين كتاب آسمانى نشانگر آن است....

تحفظ بر منزلت پيامبران الهى، ويژگى قرآن است. اين در حالى است كه در تورات از شأن ايشان كاسته شده است. قرآن يادى از پيامبران الهى نكرده جز در هاله‌اى از تكريم و احترام، چنان كه ايشان را يكسره از پليدى‌ها منزّه و پاك شناسانده است. اما در تورات، داستانى از داستانهاى پيامبران را نمى بينيم؛ مگر آن كه پر از اهانت و تحقير است كه گاه به حدّ ابتذال مى رسد؛ همراه با نكوهش هايى كه هرگز شايسته بندگان مخلص الهى نيست.

این داستان در«عهدین» (تورات و انجیل) نیامده؛ اما از پاره اى از کتب دانشمندان یهود، داستانى درباره الیاس و یوشع بن لاوى نقل شده که شباهت نسبتاً زیادى به سرگذشت موسى(ع) و عالم زمانش دارد و ممکن است تحریفى از سرگذشت اصلى موسى و خضر باشد که بر اثر گذشت زمان دگرگون شده.

اخبار  و روایات متعدد، این مطلب را تأیید مى کند که پیامبران الهى 124 هزار نفر بودند، البته عدد پیامبرانى که نام آنها صریحاً در قرآن آمده است فقط 26 نفر است. ولى پیامبران دیگرى نیز هستند که در قرآن اشاراتى به آنها شده، بى آن که صریحاً نام آنها بیان شود، مانند: اشموئیل، ارمیا و...

عدد پیامبرانى که نام آنها صریحاً در قرآن مجید آمده است، فقط 26 نفر است و آنها عبارت اند از: آدم، نوح، ادریس، صالح، هود، ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یوسف، لوط، یعقوب، موسى، هارون، شعیب، زکریا، یحیى، عیسى، داوود، سلیمان، الیاس، الیسع، ذوالکفل، ایوب، یونس، عزیر، و محمّد(صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین). ولى علاوه بر این 26 پیامبر بزرگ، پیامبران دیگرى نیز هستند که در قرآن بدون ذکر نام اشاره به آنها شده است.

مفسران و مورخان در مورد «الیاسین»، نظرات متفاوتى دارند: 1- «الیاس» و «الیاسین» دو تعبیر از «الیاس» پیغمبر خداست. 2- جمع است و مفهومش کلیه کسانى است که به «الیاس» مربوط بودند و پیرو مکتب او شدند. 3- «آلیاسین» با الف ممدوده، ترکیبى است از کلمه «آل» و «یاسین». بنابراین «آل یاسین» به معنى خاندان پیغمبر گرامى اسلام(ص) یا خاندان «یاسین» پدر «الیاس» مى باشد. قرائن روشنى در خود قرآن است که همان معنى اول را تأیید مى کند.