فرق معجزه با نبوغ

فرق معجزه با نبوغ نوابغ در چيست؟

معجزه با نبوغ نوابغ تفاوت های اساسی و جوهری دارد. نابغه کسی است که زودتر از دیگران مراتب «کسب» علم و دانش را طی می کند اما پیامبران علم و دانش خود را از دیگران کسب نمی کنند و معجزات آنها از عهده هیچ انسانی، حتی بهترین نوابغ، بر نمی آید. خارج بودن از قدرت انسانها و اختصاص داشتن به پیامبران، عدم احتمال خطا، عدم قابلیت تعلیم و تعلم، گواه صدق رسالت و نبوت بودن، مغلوب نشدن و فرياد تحدي از جمله ویژگی های اختصاصی معجزه است.

فرق معجزه با نبوغ نوابغ

فرق معجزه با نبوغ نوابغ در چیست؟

معجزه هیچ شباهتى با کار نوابغ ندارد؛ زیرا: 1- معجزه از توان بشر خارج است، درحالی که کار نوابغ اینطور نیست. 2- نوابغ آنچه را مى دانند انجام مى دهند نه آنچه را مردم مى خواهند، ولی معجزه پیامبران مبتنی بر خواست مردم است. 3- نوابغ معمولا با تعلیم و تربیت، استعدادهاى درونى خود را شکوفا مى سازند، به خلاف انبیاء.

منظور از تفسیر قرآن

منظور از تفسیر قرآن چیست؟

«تفسیر» در لغت یعنى برگرفتن نقاب از چهره. قرآن، یک چهره عمومى و همه فهم دارد، اما چهره هاى دیگری هم دارد که«بطون» قرآن است و همه چشم ها قدرت دید آن را ندارند. تفسیر، به چشم ها قدرت و به انسان شایستگى دید آنها را تا حد امکان مى دهد. همچنین قرآن، چهره هائى نیز دارد که گذشت زمان و پرورش نبوغ و استعدادها از آن پرده برمى گیرد. از همه اینها گذشته، قرآن خودش، خود را تفسیر مى کند و آیاتش پرده از چهره یکدیگر برمى گیرند.

وحی از منظر فلاسفه قدیم و جدید

دیدگاه فلاسفه قدیم و جدید در مورد وحی چیست؟

فلاسفه قدیم، «وحى» را ارتباط انسان با عقل فعّال و فلاسفه جدید، یکى از مظاهر شعور باطن می دانند. ریشه هاى مشترک این دو نظر: عدم ارتباط وحی با جهان ماورا و عدم مغایرت با عقل معمولی انسان و ارتباط آن با نبوغ پیامبران و عدم وساطت فرشته الهى است. بی شک این گونه تحلیل ها با تعالیم انبیاء و صریح آیات قرآن، به هیچ وجه سازگار نمى باشد؛ آنها مى خواهند مسأله اى را که عمق و باطن آن از دسترس فکر ما بیرون است با معیارهاى شناخته شده بسنجند؛ مسلّماً این یک امر محال است.

محروم بودن پیامبر(ص)، از توان خواندن و نوشتن!

آیا پیامبر اسلام(صلّی الله علیه و آله) می خواند و می نوشت؟
آقای سید عبد اللطیف رئیس انستیتوی مطالعات فرهنگی در مقاله خود که درباره باسواد بودن پیامبر اسلام(صلّی الله علیه و آله) نوشته است، با دلایلی معتقد شده که پیامبر اسلام، پیش از بعثت می خواند و می نوشت و این که در میان مسلمانان معروف است که پیامبر اسلام فاقد سواد بوده ظلم بزرگی است که از ناحیه پیروان آن حضرت بر او وارد شده است، آیا این مطلب صحت دارد؟

پیامبر(ص) از نظر علم و عمل، سرآمد جهان بشریّت بوده و به رموز خلقت و اسرار آفرینش واقف بوده است. ایشان، همه این کمالات را از طریق وحى گرفته و هرگز پیش معلّمى درس نخوانده و کسب دانش نکرده است؛ چرا که نبوّت یک نبوغ فردى و اجتماعى نیست که دارنده آن بسان سایر نوابغ از طریق تعلیم و تعلّم این برترى را به دست آورد، بلکه یک موهبت الهى است که به افراد لایق و شایسته عطا مى شود. آن حضرت یک فرد امّى بوده و مقصود از امّى این است که درس نخوانده بود، نه این که فاقد سواد و دانش بوده است.

وحی در کلام فلاسفه جدید

حقیقت وحى طبق نظر فلاسفه جدید چیست؟

فلاسفه جدید وحى را از مظاهر «شعور باطن» یا «شعور ناآگاه» مى شمرند. آنان جهان روح را به کمک دلائل حسی اثبات کرده اند و مسئله وحی را تجلی گاه شعور ناآگاه می شمارند که به مراتب از شعور آگاه قوی تر است.
اما این گفته، صرفا یک ادعا و فرضیه است. اشتباه آنان این است که خواسته اند پیامبران را بدون وحی و تنها با معیارهای علوم طبیعی بسنجند و منکر هر چیزی که از این دایره بیرون است شده اند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال ابي عبدالله (عليه السلام)

النَّظَرُ إِلَى الْکَعْبَةِ عِبَادَةٌ، وَ النَّظَرُ إِلَى الْوَالِدَيْنِ عِبَادَةٌ، وَ النَّظَرُ إِلَى الاِْمَامِ عِبَادَةٌ.

نگاه به کعبه عبادت است، نگاه به پدر و مادر عبادت است، و نگاه به ]چهره[ امام عبادت است.

کافى: 4/240/50