مردى گرسنه و برهنه از پيامبر(ص) تقاضاي كمك كرد. پيامبر(ص) او را به خانه دخترش زهرا(س) فرستاد. حضرت فاطمه(س) گردنبندش را به او داد و آن مرد آن را به مسجد آورد. عمار ياسر با اجازه پيامبر(ص) آن را به دويست درهم خريد و مرد را سير كرد و پوشاند و مركبی هم به او داد و گردنبند را به وسیله غلامش نزد فاطمه(س) فرستاد. فاطمه(س) غلام را آزاد كرد و آن غلام خنديد. حضرت زهرا(س) پرسيد چرا مي خندی؟ غلام گفت: گردنبندی بابركت تر از اين نديدم. گرسنه‌ ای را سير، برهنه ای را پوشاند، غلامي را آزاد و در آخر به دست صاحبش رسيد.

عایشه می گوید: پیامبر(ص) در دامن من رحلت نمود و وصیتی نکرد. پس چگونه به علی(ع) وصیّت کرد؟
اولا: بخاطر بغضی که عایشه نسبت به علی(ع) داشته، این روایت پذیرفته نیست. علی(ع) می فرماید: «حسدی در سینه داشت که مانند دیگ آهنین می جوشید».
ثانیا: این روایت با روایاتی از عایشه که گفته: پیامبر(ص) هنگام رحلت نسبت به اموری وصیت کرد، در تعارض است.
ثالثا: عدم وصیت پیامبر(ص) در دامان عایشه دلیل بر نبودن هیچ وصیّتی از جانب پیامبر(ص) نیست؛ چراکه روایات زیادی نقل شده که پیامبر(ص) در آغوش علی(ع) رحلت نمود نه عایشه.

جابر بن عبدالله انصارى از صحابه رسول خدا(ص) و ياران با وفاى اهل بيت(ع) است. پدرش عبدالله بن عمرو بن حرام انصارى که در جنگ احد به شهادت رسید، از پيشگامان دعوت پيامبر براى هجرت به مدينه است.  جابر در هيجده غزوه همراه پيامبر(ص) حضور داشت و در جنگ صفين نيز در ركاب على(ع) بود. او در اربعین حسینی به زیارت قبر امام حسین(ع) رفت.

احادیث دوازده خلیفه در کتاب هاى شیعه و اهل سنت توسط تعداد زیادى از صحابه نقل شده است، مانند: على(ع)، فاطمه(س)، حسن بن على(ع)، حسین بن على(ع)، ام سلمه(ص)، ابوذر، مقداد، جابر بن عبدالله انصاری، جابر بن سمره، عبدالله بن مسعود، عبدالله بن عمر، عایشه، عباس بن عبد المطلب، بن عباس، ابو اسلمى، انس بن مالک، عمر بن خطّاب، ابوسعید خدرى، سلمان فارسى، عثمان بن عفان، زید بن ثابت، زید بن ارقم، ابوهریره و... .

برخى از صحابه از جمله امام علی(ع)، امام حسن(ع)، جابر بن عبدالله انصاری، ابوذر غفارى، سلمان فارسی و ... این حدیث شریف را نقل کرده اند.

علامه امینی نام 110 تن از صحابه ای که حدیث غدیر را نقل کرده اند ذکر کرده، و با توجه به شرایط تاریخی و موقعیت صدور این حدیث، تعداد راویان آن را تا صدها هزار تن تخمین می زند. از مهم ترین این راویان می توان به ابوذر، جابر بن عبدالله انصاری، ام سلمه، ابوهریره، حسان بن ثابت، زبیر بن عوام، سعد ابی وقاص، سلمان فارسی، عایشه، عبدالله بن عباس و... اشاره کرد.

بررسی سیره صحابه و تابعین، نشان مى دهد که آنها بر زمین سجده مى کردند. جابر بن عبدالله انصارى مى گوید: «از شدت گرما در نماز ظهر سنگریزه ها را از این دست به آن دست مى کردم تا خنک شود و بتوانم بر آن سجده کنم». یعنی اصحاب مقیّد بودند بر زمین سجده کنند و اگر سجده بر زمین لازم نبود این کار پر زحمت جابر لزومى نداشت. یا مسروق بن اجدع از یاران ابن مسعود، اجازه نمى داد کسی بر غیر زمین سجده کند، حتّى هنگامى که به کشتى سوار مى شد، چیزى با خود به کشتى مى برد و بر آن سجده مى کرد.