یکی از حقوقی که انسان باید رعایت کند حق همسایگی است که در روایات و قرآن به آن زیاد سفارش شده است. پیامبر(ص) می فرماید: «جبرئیل آنقدر مرا به رعایت حق همسایه سفارش کرد که گمان کردم از هم ارث می برند». بنابراین کسي که مومن است همسایه اش را اذیت نمی کند و در تمام غمها و شادی های زندگی همراه اوست و در رفع مشکلاتش تلاش می کند و اگر از طرف همسایه اذیت شد صبر می کند؛ زیرا می داند این صبر غضب الهی را خاموش می کند.

اميد و آرزو موجب حرکت انسان می شود. امام علی(ع) می فرماید: «اميد و آرزو رفيق انسان است». بنابراین آرزو ذاتاً بد نيست بلکه آنچه مذموم است طولانى بودن اميد و آرزو است؛ زیرا آرزوى طولانى مثل سرابى است كه بيننده را فريب مى دهد و انسان را نااميد و محروم مى سازد و موجب هدر رفتن نیروی انسان و خرابی عملش می شود.

خواننده این سوره در قیامت رفیق لقمان است و به عدد کسانى که کار نیک یا بد انجام داده اند، ده حسنه به او داده مى شود و خدا سى فرشته را مأمور حفظش می نماید.

هر کس این سوره را بخواند حضرت مسیح(ع) بر او درود مى فرستد و تا در دنیا زنده است، براى او استغفار مى کند و در قیامت رفیق او است و اگر در نمازهاى واجب و مستحب به آن ادامه دهد، خداوند او را در صف فرشتگان و پیامبران مرسل قرار مى دهد.

گاهى حلم به صورت كظم غيظ است، كه به آن (تَحَلُّم) گويند، يعنى شخصى ناراحت شده و غيظ مى كند، ولى خود را كنترل مى نمايد. اگر انسان چنين شد، پس از مدّتى داراى ملكه حلم مى شود. در روايت از مولى على(ع) است: «كسى كه مُتَحَلِّم شد و سعى كرد حلم را پيشه كند حليم مى شود». گاهى نيز حلم به صورت سكوت و بى اعتنائى به طرف مقابل است و گاهى به صورت جمله اى كوتاه، و گاهى به صورت اخم كردن است، و گاهى به صورت جواب نيك و حَسَن و گاهى جواب نيك تر و احسن.