در روايات اسلامی، هم سخن از سؤال و فشار و عذاب قبر شده و هم تاكيد شده كه نتيجه كارهاى نيك و بد انسان بعد از مرگ به او مى رسد. برخي ديگر از روايات از تماس ارواح با خانواده هاى آنها و مشاهده وضع حال آنها خبر داده و رواياتى هم در مورد حوادث شب معراج و تماس پيامبر(ص) با انبياء و پيامبران(ع) بحث كرده كه همه اينها گواه بر وجود عالَم برزخ است و بدون تصوير چنين عالَمى، تمام روايات مزبور و مانند آن نامفهوم خواهد بود.

احادیث زیادی از پیامبر(ص) توسط افراد دروغگو و جاعل در باب فضایل خلفا و معاویه جعل شده، مانند: در بهشت هیچ درختى نیست مگر اینکه روى برگ آن نوشته شده است : لا إله إلاّ الله، محمّد رسول الله، ابوبکر صدّیق، عمر فاروق و عثمان ذوالنورین است. شب معراج داخل بهشت شدم و در آن جا سیبى دیدم که از حوریّه اى آویزان بود و گفت: من براى عثمان هستم که از روى ظلم و ستم کشته مى شود. اشخاص امین نزد خدا سه نفرند؛ من و جبرئیل و معاویه و... .

نام «احمد» از نام هاى معروف پیامبر اسلام (ص) بوده است و شواهدی برای آن وجود دارد از جمله: 1- در تواریخ آمده است: پیامبر اسلام(ص) از کودکى دو نام داشت. 2- در اشعار زیادى دیده مى شود که در آن از پیغمبر گرامى اسلام به عنوان «احمد» یاد شده است. 3- خداوند پیامبر اسلام(ص) را در شب معراج بارها به عنوان «احمد» خطاب کرد. 4- هیچ کس از مشرکان و اهل کتاب ایراد نکردند که «انجیل» بشارت آمدن «احمد» داده، نام تو «محمّد» است، این سکوت، خود دلیل بر شهرت این اسم در آن محیط است.

از امام شافعی سروده های بسیاری در این باره نقل شده از جمله: علی را دوست دارم (و از دشمنان) باکی ندارم ، اگرچه دوستی من آشکار شود و این دوستی فضل خدا است که به هر که خواست می دهد. من بنده آن جوانمرم که هل اتی در شأن او نازل شده. اگر علی مرتضی(ع) جایگاه خویش را آشکار کند، هر آینه مردم همگی برای او به سجده می افتند... . پیامبر(ص) در شب معراج گفت: خداوند دستش را بر روی شانه من گذارد...، و علی(ع) قدمهایش را در جایی گذاشت که خداوند دستش را همانجا گذارده بود.