ایشان مي فرمايد: «فردا به امروز نزديك است، امروز آنچه را در آن است با خود مى برد و فردا پشت سر آن فرا مى رسد [و به اين ترتيب، عمر به سرعت سپرى مى شود]، گويى هر يك از شما به سر منزل تنهايى و حفره گور خويش رسيده است، اى واى از آن خانه تنهايى و منزلگاه وحشت و جايگاه غربت». امام صادق(ع) هم مي فرمايد: «قبر، هر روز اين سخن را تكرار مى كند: من خانه غربت، خانه وحشت، خانه حشرات، خانه قبرم. من باغى از باغ هاى بهشت يا حفره اى از حفره هاى دوزخ هستم».

در روايات اسلامی، هم سخن از سؤال و فشار و عذاب قبر شده و هم تاكيد شده كه نتيجه كارهاى نيك و بد انسان بعد از مرگ به او مى رسد. برخي ديگر از روايات از تماس ارواح با خانواده هاى آنها و مشاهده وضع حال آنها خبر داده و رواياتى هم در مورد حوادث شب معراج و تماس پيامبر(ص) با انبياء و پيامبران(ع) بحث كرده كه همه اينها گواه بر وجود عالَم برزخ است و بدون تصوير چنين عالَمى، تمام روايات مزبور و مانند آن نامفهوم خواهد بود.

مسأله «فشار قبر» در احاديث فراوانى تاكيد شده است. از برخی روايات استفاده مى شود كه «فشار قبر» براى همه انسان ها وجود دارد، منتهى در بعضى انسان ها شديد است تا كيفر اعمال شان شود و در بعضى ملايم تر است تا به منزله كفّاره گناهان و جبران كوتاهى هاي شان باشد. طبق برخی روایات هم بعضی از مؤمنان فشار قبر ندارند.