اولا: با توجه به نظام علت و معلولی، این گونه روایات به آثار تکوینی اعمال انسان اشاره دارد و این حدیث نیز هشداری برای والدین است تا بستری براي انحراف فرزندان آماده نکنند؛ چرا که حضور بچه در اتاق زمينه گناه را در او آماده می کند.

ثانیا: مبنای حدیث در تأثیرگذاری در حدّ زمینه است نه علّت تامه؛ یعنی برخی از گرایش‏ هاى ناروا را در کودک فراهم مى‏ کند، نه آن که از او سلب اختیار کند. چه بسا فرزندی در چنین موقعیتی قرار گرفته ولى راه خیر در پیش گیرد، چون می تواند با اختیار و فطرت خویش به سوى کمال حرکت کند.

يهودیان و مسیحیان کنونی، احكامى متضاد در ارتباط با معاشرت با زنان حائض دارند. جمعى از يهوديان معاشرت مردان با اين گونه زنان را مطلقاً حرام می دانند هر چند به صورت غذا خوردن سر يك سفره، و يا زندگى در يك اطاق باشد؛ زیرا زن را در اين مدت، يك موجود ناپاك و لازم الاجتناب می دانند. اما در مقابل، مسيحيان هيچ فرقى بين زن حائض و غير حائض قائل نبوده و هر گونه معاشرت حتى آميزش جنسى، با زنان حائض را بلامانع مي دانند.

زن و مرد بعد از طلاق سوم فقط در صورتی می توانند مجددا با هم ازدواج کنند که زن مطلقه، ابتدا با مرد دیگری ازدواج کرده و آمیزش جنسی نماید و سپس از وی طلاق بگیرد تا بتواند دوباره با همسر سابق خود ازدواج کند.

دین مبین اسلام اگرچه با واقع نگری و برخلاف مسیحیت، طلاق را مجاز شمرده است، اما برای حفظ خانواده و به حداقل رسیدن جدایی ها ضوابط سخت گیرانه ای را برای آن وضع کرده است. شرط ازدواج رسمی و دائمی زن بعد از طلاق سوم و آمیزش با همسر جدید، مانع بزرگی برای طلاق کشی های متعدد مردان غیرمتعهد است تا با کوچک ترین مشکلی- به امید باز بودن روزنه رجوع مجدد- همسرانشان را طلاق ندهند. البته  اگر ازدواج دوم زن به صورت صوری فقط به این نیت باشد که راه را برای رجوع به مرد اول هموار کند، صحتش مورد مناقشه است.

يكى از مشكلات بزرگ در عصر و زمان ما، نكاح در حال عدّه است. اين حادثه ناميمون با كمال تأسّف، بر اثر ناآگاهى نسبت به موضوع و حكم فراوان است، و گاه با توجّه به حكم شرعى، ولى غفلت از موضوع رخ مى دهد. به اين ترتيب كه زنى از همسرش طلاق مى گيرد، هنوز عدّه تمام نشده، به عقد مرد ديگرى درمى آيد، و آميزش نيز صورت مى گيرد. اين زن چه بسا كه زندگى خوبى را با شوهر دوّم، پس از ناكامى در ازدواج اوّل آغاز كرده، و از ازدواج جديد خويش كاملاً راضى و خرسند است، و گاه خداوند به آنان فرزندانى نيز عنايت مى كند.

در دو صورت، علاوه بر حرمت و بطلان نكاح، حرمت ابدى نيز ايجاد مى شود: 1. در صورتى كه زن و مرد هر دو، با آگاهى از موضوع عدّه، و حكم شرعى آن (حرمت نكاح در عدّه) اقدام به ازدواج كنند؛ هر چند در زمان عدّه، آميزش صورت نگيرد. البتّه چنين فرضى بسيار نادر است. 2. چنانچه يكى از آن دو، يا هر دو، جاهل به حكم شرعى و موضوع آن باشند، و قبل از سپرى شدن عدّه، آميزش صورت پذيرد. در اين فرض، كه زياد رخ مى دهد، نيز بر يكديگر حرام ابدى مى شوند.

در آغاز حکم روزه، اگر کسى در شب می خوابید، خوردن و آشامیدن بر او حرام بود. همچنین آمیزش با همسران در روز و شب ماه رمضان مطلقاً حرام شد که برای افراد ضعیف و جوانان مشکل بود. لذا  این آیه که نوعی تخفیف برای مسلمین بود نازل شد و به مسلمانان اجازه داد در تمام طول شب غذا بخورند و با همسران خود آمیزش جنسى داشته باشند.

تلقيح نطفه مرد به همسر خود چه از طريق آميزش يا وسايل طبّى از نظر فقهى بى اشکال است، البته بايد کوشش نمود که منجر به ارتکاب حرامى نشود؛ اما تلقيح نطفه مرد بيگانه به همسر شخص ديگر حرام است و منشاء گرايش به فساد شده و موجب به هم ريختن نظام خانوادگى و «نسب» مى گردد و انگيزه عاطفي پدر را در تامين هزينه سنگين فرزند از بين مي برد چون پاره تن وي نبوده و از اجنبي است.

در آیه 222 سوره بقره از آمیزش در حال قاعدگی نهی شده است. این عمل، علاوه بر آن که تنفرآور است، زیان هاى بسیارى به بار مى آورد که طب امروز نیز آن را اثبات کرده. از جمله: احتمال عقیم شدن مرد و زن، ایجاد یک محیط مساعد براى پرورش میکروب بیمارى هاى آمیزشى- مانند سفلیس و سوزاک - ، التهاب اعضاء تناسلى زن و وارد شدن خون آلوده به داخل عضو تناسلى مرد و ...، لذا پزشکان نیز آمیزش جنسى با چنین زنانى را ممنوع اعلام مى کنند.

مدت زمان عده طلاق سه مرتبه پاک شدن زن از خون حیض است. از آنجا که طلاق باید در حال پاکى ـ که با شوهر خود آمیزش جنسى نکرده باشد ـ انجام گیرد، این پاکى یک مرتبه محسوب مى شود، و هنگامى که بعد از آن دو بار، عادت ببیند و پاک شود، به محض این که پاکى سوم به اتمام رسید و لحظه اى عادت شد، عده تمام شده است.