اسلام می گوید: اگر در حقّ کسی موضوع دزدی به ثبوت رسید، دست او را از حدّ انگشتها قطع کنید. اما جناب "بهاء " در مرتبه اول حکم به تبعید، در مرتبه دوم حبس و در مرتبه سوم، امر به گذاردن علامت در پیشانی دزد می کند. درباره این حکم تذکر چند نکته خالی از لطف نیست: 1- این دزد در محلی که به آن تبعید شده و او را نمی شناسند، راحتتر می تواند دزدی کند. 2- بین دزدی که برای امرار معاش، ناگزیر به دزدی شده و دزدان حرفه ای فرق نگذاشته است. 3- علامت گذاردن، به صورت مجمل بیان شده است.

با تحکیم مناسبات بهائیت و صهیونیسم، «شوقی افندی» تصمیم به ایجاد بزرگترین معبد پیروان مذاهب موجود در اسرائیل، گرفت؛ تا از این طریق، بزرگی بهائیت را نشان دهد. این طرح مورد حمایت صهیونیست ها قرار گرفت چون با احداث این مرکز، قلوب بهائیان متوجه اسرائیل می شد و همین امر، نتایج سیاسی مهمی برای کشور اسرائیل دربرداشت! پس از اتمام ساختمان "مقام اعلی"، وسایل ارتباط جمعی اسرائیل به ترویج معبد بهائیان پرداختند، تا اهمیت بقعه مذکور را در نظر اعراب مناطق اسرائیلی، و مسلمانان کشورهای همجوار بالا برند.

نوشته "میرزا آقاخان کرمانی" و "شیخ احمد روحی" دو تن از ازلیان است که دربارهٔ احکام آئین مقدس "بیان" و پاره‌ای از وقایع تاریخی نگاشته شده‌است. نویسندگان این کتاب در ارتباط با "بهاءالله"، بنیانگذار دین بهائی و مشاورش، از تعابیری تند و توهین‌آمیز استفاده کرده‌اند. این کتاب از طرف بابیّه، بدون تاریخ و بی آنکه اسم محلّ چاپ ذکر شود، در 330 صفحه وزیری با یک مقدّمه 18 صفحه ای به چاپ رسیده است. علت نام‌گذاری کتاب به هشت بهشت، وجود هشت بابی است که در آن گردآوری شده‌است.
 

ایقان از آثار بهاءالله، شارع دین بهائی است. کتاب ایقان در مورد بیان اسرار کتب آسمانی ادیان قبل و توضیح بشارت‌های آنها در مورد علامت‌های ظهور منجی است. اولین چاپ کتاب ایقان در سال 1308 هـ ق، انتشار یافت. انتشار نسخه مذکور، با توجه با اینکه میرزا حسینعلی خود را در برابر صبح ازل عبد خوانده، و او را به عنوان مصدر امر در نظر آورده است، موجب استناد ازلیان در محکومیت ادعاهای میرزا حسینعلی بهاءگردید. لذا بهائیان تصمیم گرفتند، کتاب ایقان را مطابق مصالح خود تصحیح، و چاپ دیگری از آن را ارائه دهند!

پس از کشته شدن باب، این اندیشه که باید فرقه جدید ایادی در مناطق مختلف از جمله ایران تشکیل شود، قوت گرفت. زیرا جدایی افراد عادی از مراکز تبلیغی، باعث افول سریع آنان خواهد شد و از سوی دیگر، وجود ایادی از نظر مادی و معنوی، در گسترش فرقه مؤثر خواهد بود. در این هنگام، مهم ترین دغدغه محافل بهائی، انتخاب 26 نفر از مؤمنین بهائی، به نام ایادی امر الله بود، سرانجام 27 نفر از مؤمنین به نام ایادی امرالله انتخاب شدند، که وظیفه آنان، حفاظت و تبلیغ امر حضرت بهاء الله، تحت نظر ولی امر الله بود.