جناب «بهاء» حدّ زنا را چنین بیان نموده است: هر یک از مرد و زن زنا کنند، باید به بیت العدل دیه بدهد و مقدار آن دیه را نه مثقال طلا تعیین نموده است و اگر دو مرتبه زنا کردند، لازم است دو برابر آن دیه پرداخت کنند. او این حکم را مخصوص کسی که همسر ندارد می داند و حکم همسرداران را به بیت العدل ارجاع می دهد. او با این فرمول به روابط نامشروع مجوز می دهد و صندوق بیت العدل را با مثقالهای طلا پر می کند. اما جوابی برای  حکم زنای به عنف یا چگونگی ثبت حساب زنا کاران و ... نمی دهد.

حکم «لواط» در میان بهائیان کاملاً، مبهم و مجهول است. «میرزا بهاء» در کتاب خود که رسما برای بیان حدود و احکام تألیف کرده از ذکر حکم و بیان حدّ آن ساکت مانده است. این پیامبر جدید می گوید: «من خجالت می کشم که حکم لواط را بیان کنم». به هر حال اگر یک بهائی مرتکب عمل زشت و نا پسند لواط و همجنس بازی گردید، حکم مجازات وی در بهائیت چیست؟ اگر آورنده حکم و آفریننده جهانیان از ذکر حکمی خجالت بکشد، پس تکلیف مردم وظیفه شناس چیست؟

این کتاب که از متون مهم بهائیت است توسط احمد یزدانی از مبلّغین بهائیّه، در 148 صفحه در سال 1326 شمسی، در تهران تکثیر شده و در کلاسهای درس اخلاقشان تدریس می گردیده. در چاپ های بعدی، بدلیل آنکه بعد از شوقی، بیت العدل می خواسته زیر بار ولی امر نرود - چون همه متون حاکی است که رهبری باید توسط ولی امر و بیت العدل بطور مشترک انجام پذیرد- ، تحریف گردیده است. این کتاب با مباحثی از قبیل: تاریخ بهایی، مبادی و تعالیم روحانی و اجتماعی، تشکیلات بهایی، احکام شرعیه و... در نه فصل ارائه شده .

یکی از وظائف خطیری که شوقی ربانی قبل از مرگ خود، می بایست بدان عمل کند، تعیین جانشین بود. او موظف بود پیش از مرگ، فردی را با ذکر اسم و تعیین قطعی، به نام ولی امرالله در رأس بهائیت قرار دهد. حال آن که چنین نکرد. او چون فرزندی نداشت، برای اداره ی بهائیت، تأسیس بیت العدل را لازم می دانست، و پس از جانشینی عبدالبهاء اعلام کرد: مقدمات تأسیس بیت العدل را فراهم می کند و پس از  انتخاب اعضاء، به تعیین شرح وظایف آنها می پردازد و سرانجام پس از 29 سال، اعضای بیت العدل را انتخاب کرد.

بین بهاییان برزگترین وارثی که سهم بسیار قابل توجهی در بین ورّاث دارد، «بیت العدل» و در حقیقت رئیس بیت العدل است. اگر یکی از طبقات ارث وجود نداشته باشد یا مجموع آنها مفقود باشند در این صورت بیت العدل جانشین آن طبقه بوده و به اندازه مقرر ارث خواهد برد. لذا  بیت العدل چند برابر وراث دیگر ارث می برد؛ زیرا در هر موردی بالاخره یک یا چند نفر از طبقات هفتگانه مفقود است و در صورت فقدان هر طبقه، بیت العدل جانشین آن خواهد بود.