در قرآن چهار گونه «نسخ» متصوّر است، كه عبارتند از: 1. نسخ حكم و تلاوت: آيه اى كه مشتمل بر حكمى است به طور كامل از صفحه قرآن محو شده باشد. 2. نسخ حكم و بقاى تلاوت: حكم در آيه نسخ شده باشد؛ ولى آيه همچنان در قرآن باقى است. 3. نسخ تلاوت و بقاى حكم: آيه از صفحه قرآن محو شده باشد؛ ولى حكم درون آن همچنان باقى و نافذ است. 4. نسخ مشروط: با تغيير شرايط، حكم سابق نسخ شده؛ ولى با اعاده شرايط گذشته، حكم منسوخ قابل بازگشت باشد. آنچه از اين انواع چهارگانه معقول و قابل پذيرش مى باشد، نوع دوم و چهارم است.

در قرآن مجيد زشتى اين عمل و عظمت اين گناه در آيات مربوط به داستان قوم لوط(ع) بيان شده است، اما حد آن بیان نشده است. حدّ لواط و همجنس گرايى طبق روايات اسلامى، در صورتى كه دخول واقع شده باشد اعدام است و اگر دخول واقع نشده باشد تازيانه است.

حکم «لواط» در میان بهائیان کاملاً، مبهم و مجهول است. «میرزا بهاء» در کتاب خود که رسما برای بیان حدود و احکام تألیف کرده از ذکر حکم و بیان حدّ آن ساکت مانده است. این پیامبر جدید می گوید: «من خجالت می کشم که حکم لواط را بیان کنم». به هر حال اگر یک بهائی مرتکب عمل زشت و نا پسند لواط و همجنس بازی گردید، حکم مجازات وی در بهائیت چیست؟ اگر آورنده حکم و آفریننده جهانیان از ذکر حکمی خجالت بکشد، پس تکلیف مردم وظیفه شناس چیست؟

 قرآن درباره رفتار شنیع قوم لوط، از عناوینی مانند «اسراف»، «خبیث»، «فسق»،«تجاوز»، و ... استفاده می کند. هم چنین پیامبر(ص) در حدیثی می فرماید: «بوى بهشت به مشام کسى که مورد همجنس گرائى واقع مى شود نخواهد رسید». از سویی امام رضا(ع) می فرماید: «فلسفه تحریم همجنس گرایی این است که: این امر بر خلاف طبیعتى است که خداوند براى زن و مرد قرار داده، با همجنس گرا نسل بشر قطع گردیده، و تدبیر زندگى اجتماعى به فساد مى گراید، و دنیا به ویرانى کشیده می شود». بی شک حد لواط در ابواب حدود اسلامى، اعدام است.

طبق نظر برخی از فقها، تفاوتى بين گناهان كبيره و غير كبيره از جهت اصل وجوب تعزير نمى باشد، هر چند بدون شك كسى كه آلوده به گناه كبيره شده، مجازات شديدترى دارد. اما مرحوم «صاحب جواهر» معتقد است كه تعزير فقط در گناهان كبيره جارى است.

حاكم اسلام، شخص لواط كننده را به يكى از طرق زير مجازات می كند: كشتن، سنگباران كردن، پرتاب از بلندى به طورى كه استخوان هاى او را در هم بشكند و سوزاندن؛ اما نسبت به مفعول به شرط اين كه عاقل و بالغ و مختار باشد كشته مى شود و اگر نابالغ باشد تعزير مى شود. راه اثبات لواط مانند راه اثبات زناست. در مورد مساحقه نيز راه اثبات همان است و حد آن اين است كه هر كدام از فاعل و مفعول را يك صد تازيانه بزنند. حدّ «قَوّاد»؛ (كسى كه واسطه ارتباط نامشروع بين دو نفر مي شود) هفتاد و پنج تازيانه، تراشيدن سر، گرداندن در شهر و تبعيد است.

در روایات صحیح و معتبرى که از پیشوایان بزرگ اسلام به دست ما رسیده،  گناهان کبیره بطور روشن شمرده شده است، ولی تعداد  گناهان کبیره منحصر به اینها نیست، و ملاک کبیره بودن گناه، همان نهی اکید یا وعده عذاب است.

 قرآن درباره رفتار شنیع قوم لوط، از عناوینی مانند «اسراف»، «خبیث»، «فسق»،«تجاوز»، و ... استفاده می کند. هم چنین پیامبر(ص) در حدیثی می فرماید: «بوى بهشت به مشام کسى که مورد همجنس گرائى واقع مى شود نخواهد رسید». از سویی امام رضا(ع) می فرماید: «فلسفه تحریم همجنس گرایی این است که: این امر بر خلاف طبیعتى است که خداوند براى زن و مرد قرار داده، با همجنس گرا نسل بشر قطع گردیده، و تدبیر زندگى اجتماعى به فساد مى گراید، و دنیا به ویرانى کشیده می شود». بی شک حد لواط در ابواب حدود اسلامى، اعدام است.