آیه 207 سوره بقره معروف به «ليلة المبيت» مربوط به شبي است كه مشركين مکه قصد قتل پيامبر(ص) را داشتند ولی امام علی(ع) با جان فشانی، پا در این مهلکه گذارد و با خوابیدن در بستر پیامبر(ص)، جان ایشان را حفظ نموده و مقدمه هجرت را فراهم کرد. علاوه بر مفسران شیعه، مفسران برجسته اهل سنت نیز معتقدند این آیه در شأن امام على(ع) نازل شده است و ثعلبى، ابن صباغ مالكى، حاكم نيشابورى، احمد حنبل و ديگران احادیث مربوط به این واقعه را نقل كرده اند.

ابن تیمیه روایت ده فضیلت علی(ع) را، منکر شده و از جعلیات می داند. فضایلی مثل ماموریت در خیبر، ابلاغ سوره برائت، لبیک دعوت پیامبر(ص) در دعوت اقربین و انتخاب او به عنوان جانشین، اولین مرد مسلمان، نازل شدن آیه تطهیر در حق او و خانواده اش، خوابیدن در بستر پیامبر در شب هجرت، سنگباران شدن توسط مشرکان، حدیث منزلت، پیامبر(ص) او را جانشین خود قرار داد و بسته شدن همه درها به جز درب خانه علی. در حالی که این حدیث مسند است و احمدحنبل آن را با سندی که همه رجالش ثقه هستند روایت کرده است.

از حسان این ابیات نقل شده: مَن ذا بخاتَمِـه تصدّق راکعاً *** وأسرّها فی نفسه إسرارا؛ کیست آنکه انگشتر خود را در حال رکوع به فقیر بخشید، و چه زیبا این واقعه را در درون خویش نهان داشت؟ مَن کان باتَ على فراشِ محمّد *** ومحمّد أسرى یؤمُّ الغارا؛ کیست آن که شب در بستر محمّد(ص) خوابید تا او شبانه آهنگ غار کند؟ مَن کان فی القرآن سُمِّیَ مؤمناً *** فی تسعِ آیات تُلِینَ غِزارا؛ و چه کسى در نُه آیه از آیات قرآن که بسیار تلاوت مى شود مؤمن نامیده شده است؟

برخى از علماى اهل سنّت، مانند: ابن اثیر، تنوخی و ... به نزول این آیه «وَمِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغآءَ مَرْضاتِ اللهِ وَاللهُ رَؤُفٌ بِالْعِباد» در شأن امام على(ع) تصریح کرده اند.

امام شیبانى شافعى در فضائل امیرالمؤمنین(ع) چنین سروده است: ولا تنس صهرَ المصطفى وابن عمه *** فقد کان بحراً للعلوم مسدّدا. وأفدى رسول الله حقّا بنفسه *** عشیّةَ لمّا بالفراش توسّدا...؛ و داماد مصطفى و پسر عمویش را فراموش نکن که دریاى علوم و تأیید شده از سوى خداوند بود. و خود را به حقّ، فداى رسول الله کرد شبى که در رخت خواب (پیامبر) خوابید. و هرکس مولاى او پیامبر است پس على براى او مولا و کمک کارِ به حقّ شده است... این ابیات، منتخبى است از قصیده بزرگى که به هزار بیت مى رسد.

گروهى از علماى اهل سنّت، مانند: احمد بن حنبل، طبری، ابن سعد و ... اصل واقعه «لیلة المبیت» را نقل کرده اند، گرچه اشاره اى به نزول آیه «شراء» نداشته اند.