آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امام شیبانى شافعى در فضائل امیرالمؤمنین(ع) چنین سروده است: ولا تنس صهرَ المصطفى وابن عمه *** فقد کان بحراً للعلوم مسدّدا. وأفدى رسول الله حقّا بنفسه *** عشیّةَ لمّا بالفراش توسّدا...؛ و داماد مصطفى و پسر عمویش را فراموش نکن که دریاى علوم و تأیید شده از سوى خداوند بود. و خود را به حقّ، فداى رسول الله کرد شبى که در رخت خواب (پیامبر) خوابید. و هرکس مولاى او پیامبر است پس على براى او مولا و کمک کارِ به حقّ شده است... این ابیات، منتخبى است از قصیده بزرگى که به هزار بیت مى رسد.

او در این باره چنین سروده است:
1 ـ «ولا تنس صهرَ المصطفى وابنَ عمِّهِ *** فقد کان بحراً للعلوم مُسدَّدا
2 ـ وأفدى رسولَ اللهِ حقّاً بنفسه *** عشیّةَ لمّا بالفراش توسَّدا
3 ـ ومن کان مولاه النبیُّ فقد غدا *** علیٌّ له بالحقّ مولىً ومنجدا
4 ـ ولا تنس باقی صحبِه واهل بیته *** وأنصاره والتابعین على الهدى»
( 1 ـ و داماد مصطفى و پسر عمویش را فراموش نکن که دریاى علوم و تأیید شده از سوى خداوند بود. 2 ـ و خود را به حقّ ، فداى رسول الله کرد شبى که در رخت خواب (پیامبر) خوابید. 3 ـ و هرکس مولاى او پیامبر است پس على براى او مولا وکمک کارِ به حقّ شده است . 4 ـ و بقیّه اصحاب واهل بیت و یاران و پیروان هدایت شده آن حضرت را فراموش نکن .)
توضیحى پیرامون شعر:
این ابیات، منتخبى است از قصیده بزرگى که به هزار بیت مى رسد و شاعر آن، امام ابو عبدالله محمّد شیبانى شافعى است. صاحب کشف الظنون(1) این قصیده را براى وى ذکر کرده است ، و گروهى از بزرگان شافعیّه آن را شرح کرده اند .(2)