اهمیت «شکرگزاري» در کلام معصومين(ع)

«شکرگزاری» در سخنان معصومين (عليهم السلام) از چه جایگاهی برخوردار است؟

سخنان معصومين(ع) در باب شکرگزاري بسيار است، پيامبر(ص) مي فرمايد: «كسى كه غذا بخورد و شكر نعمت را بجا آورد، پاداش روزه دارى را دارد كه براى خدا روزه گرفته است و شخص تندرستى كه شكر خدا را بجاى آورد اجر بيمارى را دارد كه در برابر بيمارى صبر و شكيبايى دارد، و دارنده اى كه شكر نعمت را بجا مى آورد، اجر محروم قناعت پيشه شكيبا را دارد». امام علي(ع) در حديثي مي فرمايد: «شكر نعمت مانع زوال نعمت و سبب تأييد آن مى گردد». البته در زمينه اهميت شكر و تأثير آن در دوام و فزونی نعمت، احاديث بسياري وارد شده است.

منظور از زنده بودن «شهداء»

آیا منظور قرآن از حیات شهداء، زنده بودن واقعی همه شهدا است؟

بعضى از مفسّران بدون توجه به تعبيرات در آيات كه حكايت از حيات شهداء به معناى واقعى كلمه مى كند دست به توجيهاتى زده اند تا حيات بر مفهوم مجازى منطبق شود. برخی هم آيه را تنها مخصوص شهداى بدر دانسته اند؛ اما آيه از شهداى راه خدا سخن مى گويد بى آنكه غير آنها را نفى كند و مقصود حیاتی واقعی در جوار رحمت حق می باشد. سؤال اين است كه: اگر حيات برزخى براى همه انسان هاست، پس شهيدان چه فضيلتى دارند؟! پاسخ اين است كه فضيلت آنها در نوع حيات آنهاست، حياتى در جوار رحمت خدا كه مسلّماً حيات برزخى ديگران آميخته با اين بركات نيست.

مناجات های امام حسین(ع) در روز عاشورا

امام حسین(ع) در روز عاشورا چه مناجات هائی با خداوند داشت؟

امام حسین(ع) در مناجات خود در روز بحرانى و خطرناك عاشورا، اعتماد كامل و توكّل خود را به لطف بى پايان پروردگار ابراز مى دارد و در واپسين ساعات عمر با بدنى خونين و مجروح و در ميان اندوه عميق از دست دادن ياران و عزيزان و آينده نگران كننده بازماندگان، بی هیچ شكوه، بى تابى، اظهار عجز و ناتوانى، و یا ابراز يأس و ناخشنودى، سخن از صبر و شكيبايى و رضا و تسليم در برابر قادر متعال و خداوند لايزال به میان می آورد.

رابطه «علم» و «زهد»

علم و زهد چه رابطه ای با یکدیگر دارند؟

علم سرچشمه زهد است. آیه 80 سوره قصص به خوبى نشان مى دهد كه رابطه اى ميان زهد و وارستگى و علم و آگاهى وجود دارد و كسانى كه از ناپايدارى دنيا و جاودانگى آخرت و حقارت سرمايه هاى مادى در برابر عظمت پاداش الهى آگاه باشند هرگز فريب زرق و برق جهان مادى را نمى خورند.

رابطه «علم» و «صبر»

«علم» و «صبر» چه رابطه ای با یکدیگر دارند؟

علم، سرچشمه صبر و شكيبايى است. در سوره کهف، خضر(ع) در پاسخ موسی(ع) که از او تقاضا كرد كه از علومش به وى تعليم دهد گفت تو نمى توانى با من شكيبايى كنى، چرا كه اسرار و رموز كارهاى مرا نمى دانى؛ و همين عدم آگاهى مايه عدم شكيبايى توست. البتّه صبر و شكيبايى نيز به نوبه خود مى تواند سرچشمه علم و آگاهى بيشتر گردد و به اين ترتيب اين دو در يكديگر تأثير متقابل دارند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

الإمام عليٌّ(عليه السلام)

الإيثارُ أعلى الإحسانِ

ايثار، بالاترين نيکوکارى است

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 22