براساس آیات 25 سوره حدید و 15 سوره شورا و همچنین روایاتی مانند داستان معروف عدالت پیامبر(ص) در تقسیم غنایم جنگ حنین، یکى از اهداف اصلی بعثت و ظهور پیامبران الهى اجراى عدالت در جامعه انسانى می باشد.

شیعه این آیه را در مقام استدلال بر امامت على(ع) ذکر کرده، ولی آلوسی چند اشکال بیان کرده: 1- وجوب محبت، دلیل بر وجوب اطاعت نیست. 2- هر شخص واجب الاطاعه اى، داراى مقام امامت نیست و ... اما علما از این اشکالات پاسخ داده اند: 1- محبت اهل بیت که هم طراز رسالت قرار داده شده وجوب اطاعت را در پی دارد. 2- وجوب اطاعتى که پاداش رسالت و متناسب با آن است، جز امامت نمى تواند باشد و... .

انصار به پیامبر(ص) عرض کردند اگر مشکل مالى پیدا شده، اموال ما در اختیار تو قرار دارد، آیه «قُلْ لاأَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبى» نازل شد. منافقان گفتند: پیامبر بر خدا افترا بسته و هدفش این است که ما را بعد از خود در برابر خویشاوندانش ذلیل کند، آیه «أم یقولون افتری...» نازل شد گروهى پشیمان شدند و آیه: «وَ هُوَ الَّذِی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ...» نازل گردید.

این آیه درباره عده ای که به اموال یهود نظر داشته و آنرا آرزو کردند و یا اصحاب صفه که آرزو داشتند دنیایشان رو به راه شود، نازل شده است.

این آیه درباره جمعى از یهود نازل شد که  به پیامبر(ص)  گفتند: چرا مثل موسى با خداوند سخن نمى گوئى؟ و به او نگاه نمى کنى؟ ما به تو ایمان نمى آوریم، مگر این که همین کار را انجام دهى.